Ad Soyad: Naomi Swan
Yaş: 15
Kişisel Özellikler: Bencilliğiyle tanınır.İnsanlarla diyolog kurmayı sevmez.Zeki ve hırslıdır.Çıkarcılığı yüzünden arkadaş edinemiyor ve bundan hiç bir şikayeti yok.Safkan ve karanlık geçmişi olan bir ailenin en son ferdi.Kan statüsüyle ve taraf seçimiyle aşırı derecede gurur duyuyor.Muggle karşıtıdır ve bunu açıkça belli etmekten çekinmez.Ailesi seneler önce seherbazlar tarafından "katledildiği" için ailenin diğer ferdleri ülkeden kaçmışlar.Yaşadıklarına dair bilinen hiç bir kayıt yok.Bu yüzden yaşayan tek Swan olarak kabul ediliyor.
Örnek Rp:
"Annemi bırakın!"
Beş yaşlarında küçük bir kız evlerine gelip annesine çekiştiren adama bağırıyordu.Kimse bakmıyordu küçük kıza.Kimse annesini bırakmıyordu.Uzun sarı saçları gözyaşlarının ıslattığı yanaklarına yapışmıştı.Korkusu kocaman siyah gözlerinden açıkça okunabiliyordu.
"Anne,gitme..!"
Zavallı kızın yakarışına adamların sürüklediği annesi korkmaması için gayet sakin - öyle bir durumda ne kadar sakin olunabilirse tabi - cevap verdi;
"Tamam bir tanem korkma.Anne hemen dönücek..."
Yerde hareketsiz yatan babasına baktı küçük kız;
"Anne,babam uyanmıyor.Nolur gitme.Eğer uyandığında burda olmazsan çok üzülür.Anne gitme..!"
"Söz veriyorum bir tanem hemen geri gelicem.Korkma,güçlü olmak zorundasın!Burda bekle.Anne hemen geri dönecek..."
Adamlar annesini götürüyorlardı.Ama annesi geri dönecekti.Söz vermişti..Küçük kız gecenin karanlığına karışan annesine baktı.Gözden kaybolana kadar izlemeyi bırakamamıştı bir türlü.Dakikalar sonra artık tek görebildiği boş bahçeleriydi.Küçük kız usulca yerde " uyuyan " babasının yanına oturdu..
"Babacığım..Kalk artık.Annem şimdi gelicek..."
Küçük kız saatlerce beklemişti.Ne babası uyanmış ne de annesi geri gelmişti..Sabaha karşı gözleri yavaşça kapanıyordu ve babasının soğuk göğüsüne başını koydu..
Aradan koskocaman on yıl geçmişti.Ne annesi geri dönmüştü ne de babası uyanmıştı.Naomi on beş yaşına girmişti ve hala bekliyordu.Eski,yıkık dökük evi izlerken kendi kendine mırıldandı;
"Anne gel artık..."
Gözyaşları usulca yanaklarını ıslatmaya başlamıştı yine.Yine yüzüne yapışıyordu uzun sarı saçları.On sene sonra değişen tek şey o korkuyla bakan gözleriydi.Artık biliyordu.Annesi gelmeyecekti.Naomi'den alıp götürmüşlerdi onu.Babası uyanmayacaktı.Hiç bir şey eskisi gibi olmayacaktı.Ve hayal kırıklığıyla geçen on yılın intikamını istiyordu sadece.Anılarıyla vedalaşıp hızla sokağa doğru ilerledi ve karanlığın içinde kayboldu.