Athentin Yerine Daniel Var Artık Benim İçin..

Konu: Athentin Yerine Daniel Var Artık Benim İçin.. Paz Tem. 26, 2009 8:42 pm

Yasak Orman.. Sessiz.. Sakin.. Huzurlu bir hava.. Düşünmek için çok iyi bir ortam. Mutsuz olmak için hiçbir nedeni olmayan bir ortam. Rahatlamak için uygun bir ortam. Tam benlik bir ortam, Yasak Orman. Burayı, vampir olduğumdan beri çok seviyorum. Burada pek çok anım oldu. Athentin'l tanışmıştım mesela. Her saniyesini hatırlıyorum. O geldiğinde, ikimizde birbirimize ilk görüşte aşık olmuştuk. İkimiz de mutluyduk. Mutlu olmamdan en fazla 1 ay geçmişken yine mutsuz ve huzursuzum. Ama burası beni sakinleştiriyor. Düşünmemi sağlıyor. Mutlu anılarımı düşününce sakinleşiyorum. Tüm nefretimi ve üzüntüm unutuyorum. Benim için çok uygun bir ortam burası. Yasak Orman'ı içimden överken, bir koku duydum.Ama.. ama bu bir insan değildi. Bizim ailemizden de değildi. Bir vampirdi ve bizim ailemizden değildi. Her vampir burayı sever diye düşünüyordum. Hem vampir arkadaşlarıma birini daha eklerdim. Athentin aklıma geldi. Biricik sevgilim. Neredeydi?

Dolunay gök yüzünde pırıl pırıl. Yer yüzüne boca ettiği gümüşi ışıklarını engelleyecek ne bir bulut, ne de sis var. Dolunay bazen coşturur, bazen de hüzün verir insana. Orman bir başka güzel bu gece. Bazı yerler koyu kahve rengine bürünmüş, bazı yerleri ise olabildiğince aydınlık. Yer yer su birikintileri, mücevher gibi parlıyor.
Dolunay nasıl da etkileyor insanı diye düşündü. Bazen hüzünlendiriyor beni, doyasıya ağlamak geliyor içimden. Bazen de dışarı çıkıp olabildiğince ıssız yerlere gidip avaz avaz şarkılar türküler söylemek istiyorum. İçinden kim bilir ölmek bile bir başka olur böyle bir gecede diye geçirdi. Bedeni gevşerken duyguları şaha kalkmıştı.
Gözleri ile duyguları çelişkiler içindeydi. Dolunayın yarattığı tüm güzellikler yavaş yavaş gözlerinden silindi. Tüm benliği, bambaşka bir güzelliğe odaklanmıştı. İlk görüşte aşka inanmazdı ama bu güzellik inanmayı gerçekten çok istediği bir güzellikti. Gözlerini kapattı. Tekrar açtığında hala orda olduğunu görünce onun melek olmadığına inandı. Korkutmamak için yavaşça yaklaştı yanına.

"Merhaba, melekler bu gece yeryüzüne mi indi ?"

Dolunayı farketmemiştim. Tüm o güzelliğini. Hayatımda görmeyi en çok sevdiğim şeylerden biriydi dolunay. Buluların arasından süzülen ışığı hafifçe yüzüme çarpıyordu. Işık, her zaman tenimi parıl parıl yapardı. Yine öyle olmuştu. Bulutların arasından süzülen ışık yüzünden, tenim coşkulu ancak bir o kadar da sakin bir şekilde parıldıyordu. Ziyaretçimi beklerken bu görüntü onun aklını karıştırabilirdi. Melek? Melekler, Cennet'te olurdu. Ancak ben ruhumuzu kaybettiğimize inanıyordum. Asla gidemeyeceğim olan Cennet'le ilgili pek çok şey duymuştum. ' Orası kadar güzel bir yer yoktur, parıl parıl olan sular şelalelerden göle dökülür, Güneş orada hiç batmaz. ' gibi şeyler. Cennet'i gerçekten merak ediyordum ancak hem iyi olmaya çalışan ölümsüz bir canavar, hem de ruhsuzun biriydim. Ziyaretçim titrek adımlarla bulunduğum noktaya geliyordu. Beni korkutmamak istercesine. Beni görünce surat ifadesine şaşırmamıştım. Gözleriyle beni incelerken bana inanamamıştı. Gözlerini birkaç kez kırpıp tekrar baktı bana. Kör birinin, ilk ken güneşe baktığı gibi bakıyordu. Sakin ve korkutmamak isteyen bir ses tonuyla: " Merhaba, melekler bu gece yeryüzüne mi indi ? " dedi. Tatlı tatlı gülümsedim. Afallamıştı. " İltifatın içi teşekkürler, ben Evangeline. Ama herkes Eva der. " dedim sakin bir ses tonuyla. Yakışıklı ve tatlı bir görüntüye sahipti. Gözleri, gözbebeğine kadar lacivartten açık maviye dönüyordu. İnanılma güzel gözleri vardı. Bana öyle bakıyordu ki. Onun boynuna atlayıp dudaklarımı dudaklarına bastırıp hiç çekmemek isterdim, ama ya Athentin? Bu onu aldatmaya girmez miydi? Aslında William'la aldatmış kadar oldum. Anlaşıldı, Athentin'e olan aşkımı yitirmiştim. Bu zor zamanlarımda bana hiç destek olmamıştı. Hatta sinirini bozdum bile diyebiliriz. Cedric - ya da yeni adıyla William - 'ten bahedince rahatsız oluryordu. Ama benim akıl sağlığım? Anlaşıldı. En geç 1 hafta içinde ondan ayrılacaktım. Şu karşımdaki kişi çok tatlıydı. Çok güzel bir suratı vardı. Bembeyaz teni ' Gel bana dokun ' diyordu sanki. Birazdan kendimi tutamayıp ona balıklama atlayabilirdim. Hem aramızda sorun olmazdı. İkimiz de vampirdik. Kontrolüme dikkat etmeme de gerek yoktu. Ancak onun da ne düşündüğü önemliydi. Sanırım aşık olduğum
ziyaretçiyi, beklemeye koyuldum.

Konu Arşive Kaldırılsın Lütfen..

» Athentin M. Bagterlayer
» Benim Hikayem