Benim Hikayem

Konu: Benim Hikayem C.tesi Tem. 04, 2009 2:46 pm

AİLEMLE İLGİLİ

Küçüklüğümden beri ailemden nefret ederdim.Onlar her zaman Karanlık Taraftaydılar.Ben tarafsızdım,Olivia ise Aydınlık'ta.Benden o kadar nefret etmezlerdi.Hatta Karanlık Taraf'a geçeyim diye bana iyi davranmaya çalışırlardı.Ama Olivia..Ondan umudu kesmişlerdi.Ona daha da kötü davranıyorlardı.Yavaş yavaş benden de umudu kesmişlerdi.Bana da berbat davranıyorlardı.Tuhaf yemekler,en ağır işler,dövmeye çalışmak(ama neyseki ben o zamanda güçlüydüm bana dokunamazlardı.Olivia o kadar güçlü değildi.Ben olduğum zaman ona da bişey yapmazlardı ama ben olmadığımda..).Bu tür şeylerden bıkmıştık.Onlardan resmen nefret ediyorduk..

OKULUMLA İLGİLİ

Okulun en sevilen kişileriydik.Resmen tüm okul tanırdı bizi.Üst sınıftan kişilerle çıkmaya bayılırdık.Ne zaman "Okul" aklıma gelse Cedric'te aklıma geliyor.Benim okul hayatım boyunca en sevdiğim çocuktu o.Benden bir sınıf büyüktü.O,o resmen aşık olduğum çocuktu.Diğerleri pek umrumda değildi.Aşık sayılmazdım.Sadece eğlence amaçlıydı.Ama Cedric.Cedric Diggory.Hufflepuff'taydı.Bence çok yakışıklıydı.Okulun en yakışıklılarındandı.Ama en yakışıklısı ben Cedricle çıkarken banaçıkma teklif etmişti.Reddetmiştim.Çıldırmıştı.Bana tam asasıyla saldıracakken.Cedric geldi ve..Onu yaptığına pişman etmişti.O resmen beim kahramanımdı.Keşke o zaman vampir olsaydımda kokusunu tanırdım ve onu bulurdum.Ama bulamıyordum.Ne yazık..

ARKADAŞLARIMLA İLGİLİ

Arkadaşlarım okulun havalı kızlarından değildi.Ben sadece popülerdim havalı değildim.Yani kendinden alt düzeyde olanları ezmeye çalışan salaklardan biri değildim.Olanlarla da çok dalga geçerdik.Özellikle de Serena..Benim en yakın arkadaşımdı.O zamanlar Olivia'dan bile öteydi.Kardeşim gibiydi.Kardeşi bırakın.İkizim gibydi.Herşeyimiz o kadar uyumluydu ki..Giyinme tarzımız,huylarımız,sevdiğimiz ve sevmediğimiz şeyler...Resmen aynıydı.Benim kopyam gibiydi.Ben de onun kopyası gibiydim.Sadce görünüşlerimiz fazla benzemezdi.O da o zamanlar Cedric'in en yakın arkadaşlarından biri olan Kenn'di.Anlamı gibi çok yakışıklıydı.Ama Cedric olduktan sonra pek de değil.Neyse kendimi bırakıp arkadaşlarıma devam ediyorum.Kenn ile Serena çok iyi anlaşırdı.Onlarda en az Cedric ve ben kada uyumluydu.En yakın arkadaşlarımdan biri olan Nicole'dü.Pek güzel değildi ama gerçek bir dosttu.Onun sevgilisi Nate'di.Ben,Serena ve Nicole ne kadar iyi anlaşıyorsak,Cedric,Kenn ve Nate o kadar iyi anlaşıyordu.Gerçekten arkadaşlarımı özlüyorum..

VAMPİRLİĞİMLE İLGİLİ

20 yaşındaydım.Ailemle tartışmıştım.Bu sefer Olivia yüzündendi.Olivia'yı Beauxbatons'a göndermekten bahsediyorlardı.Onlara şiddetle karşı çıktım.Onlarsa beni evden attılar resmen.Umurumdaydı sanki?Üzüldüğüm Olivia'ydı.Onu oradan çıkaramamıştım.Ama yarın kaçacaktım.Resmen evden kaçacaktım.Onların yüzünü görmek bile istemiyordum.Darcy Cullen ve Searlus Cullen..Sersem ben..Çıkmaz sokağa girmiştim.Tam duvara çarpacakken buz gibi birşey beni tutmuştu.Bembeyaz kolu ayışında parlıyor,ışıklar kırılıyor ve resmen gökküşağına dönüşüyordu..Arkamı döndüm.O çok yakışıklıydı.Hayatımda görüğüm en mükemmel şeydi.Ona baktım ve:

-Sen de kimsin?

Cevap vermemişti.Tekrarladım:

-S-sen kimsin?
-Kanına susamuş bir vampir..
-A-a-an-la-a-madım?Va-va-vampir mi?

Kekeliyordum.O bir vampir miydi?Düşncelerimi büyüleyici sesiyle böldü ve:

-Senin kokun çok güzel seni öldürmek yazık olacak.
-N-n-n-n-n-n-ne!?Öldürmek mi?
-Aynen öyle.Sen tarihin en iyi büyücülerindensin.Seni ya yok edeceğim ya da vampire çevireceğim.Seçim senin.
-İlk olarak teşekkürler ve ikinci olarka ne?!Ölmek ya da vampir olmak mı?B-ben ölmek istemiyorum.Vampirlik çok çok kötü diye duydum.İnsanları öldüren ama b-ben ölmek istemiyorum.Beni dönüştür?
-Anlaşıldı prenses.
-Ha?

Soruma cevap vermedi.Sadece bana yaklaştı ve kolumdan ısırdı.Üç gün acıdna kıvrandım ve her an ölmeyi diledim.Beni sakinleştirmeye çalışıyordu."Sakin ol,az kaldı." diye.En sonunda yanma azalmaya başladı.Azalıyordu..Ve en sonunda durdu.Konuşmaya başladık:

-B-ben vampir miyim arık?Lütfen hayır de.
-Üzgünüm tatlım.istersen aynaya bak.

dedi ve çok hızlı bir şekilde aynayı bana uzattı.Aynaya baktım.Bu da kimdi böyle?Aynadaki kız tartışmasız güzeldi.Tartışmasıyapan ölüm cezasına bile çarptırabilinirdi.Bembeyazdı.Yüz hatları kusursuzdu.Dudakları mükemmel ve dolgundu.Saçları rüzgardan dolayı dans ediyor gibiydi.Ama,ama gözleri?Kıpkırmızıydı.Ona sordum:

-Gözler?
-Yakında geçecek.Şimdi susadın mı?
-Evet,sanırım.Ama bekle!İnsan mı avlayacağız!?
-Hayır,hayvan avlayacağız.
-Ama benim bir dileğim var.
-Nedir?
-Ailemi ziyaret etmek.Onları son birkez görmek istiyorum.
-Emin misin?Onları öldürebilirsin.
-Eğer Olivia orda yoksa gidelim.Onları öldürsem üzülmem.
dedim ve başımdan geçenleri anlattım.Sonra bana:
-Tamam haydı gidelim.
-Bekle.
-Ne oldu?

Onu öldürecektim.Beni vampir yapmak?İşini bitirecektim.Ona saldırdım.Benle kapışmaya çalışmıyordu.Onu boynundan
ısırdım.Kolundan,bacağından..Paramparça olmuştu.Sonra tüm parçalarını şömineye attım ve şömineyi yaktım.Sıra ailemdeydi.Olivia evde değildi şansıma.Onları öldürmek istemesem de ziyaret edecektim.Kapıyı çaldım.Kapıyı açan annemdi.Kokusu beni kendine çekiyordu.Ve-ve onu öldürdüm.Şimdi babam bunları gördüğü için herkese anlatacaktı.Onu da öldürdüm.Sonra Olivia'ya bir not bıraktım:

Sevgili Olivia Cullen,

Ailen için çok çok üzgünüm.Onları öldüren bendim.Seni üzdüğüme eminim.Seni hayal kırıklığına uğrattım.Çok yakın bir zamanda kim olduğumu öğreneceksin.Seni Seviyorum,

Aileni öldürdüğü için kendini öldürmek isteyen kişi..

Notu kapıya bıraktım ve ordan gittim.Olivia artık savunmasızdı.En kısa zamanda ona vampir olduğunu söylemek zorundaydım.Oradan gittikten sonra avlanmaya gittim.Sonsuzluk beni bekliyordu.Ve artık kapısını benim için açmıştı..

Konu: Geri: Benim Hikayem C.tesi Tem. 04, 2009 4:03 pm

Olivia Cullen

Ailem İle İlgili

Annem ve babam ah ! Onlar bize ne kadar kötü davransalar da herkese olduğu gibi onlarada kin besleyemiyordum. Bella kaç kere bu davranışıma kızmıştı ama yapamıyordum işte. Annem önceleri tarafsızmış ama annesini seherbazlar öldürdüğü için her zaman aydınlık taraftan nefret etmiş. Babam ise karanlık taraftaymış. Evlendikten sonra annemde karanlık tarafa geçmiş ve beraber Londra'ya gelmişler. Doğduğumuzdan beri bizi karanlık tarafa geçirmek için yapmayacakları şey yok. Önceleri bizi sever ve iyi davranırlardı ancak daha sonra asla karanlık tarafı seçmeyeceğimizi anladıklarında bizi yok saydılar. Yemek vermedikleri, sürekli çalıştırdıkları ve dövdükleri zamanlar oluyordu. Bella güçlüydü ancak ben her zaman ki gibi zayıftım. Onlarla kavga edip baş bile kaldıramıyordum. Bella ise her zaman onlarla kavga etmişti. Yine bir gün kavga etmişlerdi ve Bella evden çıkıp gitmişti. Bende onu aramaya çıkmıştım ama birşey bulamayınca eve döndüm. Kapıdan girdiğimde karşımda şöyle bir not duruyordu.

Sevgili Olivia Cullen,

Ailen
için çok çok üzgünüm.Onları öldüren bendim.Seni üzdüğüme eminim.Seni
hayal kırıklığına uğrattım.Çok yakın bir zamanda kim olduğumu
öğreneceksin.Seni Seviyorum,

Aileni öldürdüğü için kendini öldürmek isteyen kişi..

Saatlerce ağlamıştım. İntikam almak istiyordum ama kim için alacaktım? Kardeşime ve bana yıllarca nefret duyan ve işkence eden kişiler için mi? Sonunda herşeyi kabul etmiş hayatıma yeni bir sayfa çekmiştim.

Okulum İle İlgili

Cullen ailesi aslen Fransalıdır ancak annem ve babam ölüm yiyen olmak için bizi alıp Londra'ya gelmişlerdir. Bu nedenle Hogwarts'ta okuduk. Bella ve ben her zaman ilgi odağıydık. Aslında ben bunun nedenini Bella olarak görüyordum. Çünkü o çok güzeldi ve gizemli bir popülerliği vardı. Herkesi kendine çekebiliyordu. Belki o olmasa bende sıradan biri olacaktım. Aşk konusunda her zaman berbattım. Genellikle Bella bunu ayarlardı. Çünkü ben aşık olduğum kişilere asla açılamazdım. O zamanlarda okulun en güzel kızlarıydık. Bella bütün yakışıklı erkekleri kapıyor bütün kızlar ona gıcık oluyordu.

Arkadaşlarım İle İlgili

Bella'nın arkadaşları vardı ancak ben çok utangaçtım. Kimseyle iyi iletişim kuramazdım. Çokta sakar olduğum için komik durumlara düşerdim. Sonraları Bella sayesinde biraz açılmıştım. Emma ve Lily adında iki kız arkadaşım Jack ve Ben adında da iki erkek arkadaşım vardı. Onlarla halen arada bir görüşürüm. Lily ve Jack bakanlıkta çalışmaktadırlar. Emma gerçekten iyi bir şifacıdır. Ben'in okulda büyüyünce birşey olamayacağını söylediği zamanları daha dünmüş gibi hatırlarım. Kendine özel bir dükkan açtı ve orayı işletiyor.

Kariyer

Okuldayken bütün profesörler beni çok severdi ancak hepsi biçim değiştirmeye karşı olan sevgimi ve ilginç başarılarımı farkederlerdi. Daha o zamanlar da kehanet profesörü benim geleceğim hakkında "Kötü şeyler görüyorum ama sonunda..." durup "biçim değiştirme profesörü olacaksın." demişti. Ancak ben hiç bir zaman kehanet dersini sevmediğim için inanmamıştım.

Konu: Geri: Benim Hikayem Çarş. Tem. 08, 2009 5:56 pm

Ailemle İlgili

Ailem benim için her şey demektir. Annem öldürüldüğünden dolayı sevgi nedir bilmeden büyümüştüm. Ailemden sadece babam ve kardeşim sağ kalmıştı. Onlara sımsıkı bağlanmıştım adeta. Beni
hiçbir zaman yalnız bırakmıyorlardı.Biricik kardeşim Jass ise annemizi bir kez bile göremeden büyüdü. O bu acıyı çekmesin diye ona ihtiyacı olan sevgiyi veriyordum. İleride bunun acısı fazla olucak ama yapabileceğimiz bir şey yok . Babam bana her gün farklı olaylar anlatırdı. Bu olaylar bana bilgi kazandırıyordu. Ne yapmam gerektiği nasıl davranmam gerektiği ve daha bir sürü şeyi bu olaylardan öğreniyordum. Babam aslında yaşayarak öğrenmemi tavsiye ederdi. Ancak başıma bir şey gelecek korkusuyla beni hep korurdu. Ailem aydınlık taraftaydı. Aslında babam tarafsız olduğumuzu bile dile getirirdi.. Onlara kanım hiç ısınmamıştı. Sanki kötülük için yaratılmışlardı. Gözlerimi hep kaçırırdım onların gözlerinden. Beni korkutuyorlardı o zamanlar. Beni onlara tek bağlayan şey Olivia ve Bella idi. Onları çok seviyordum. New york’ tan Londra’ya geldiğimizde hep onlara giderdim.

Okulumla İlgili

Okulda oldukça başarılı bir öğrenciydim. Çok akıllı biriydim. Öğretmenler tarafından sevilirdim. Okul hayatımda asla bir kavgaya karışmadım. Kendi halimdeydim. Öğretmenler bana aile gibi geliyordu. Cesaretliydim zorlu şeyleri seven biriydim. Bir şeyi aklıma taktığımda onu çözmeden rahat edemezdim. Maceracı bir kişiliğim vardı. Nerede tehlike orada ben olurdum. Herkes benim cesur olduğumu söylerdi. Ancak ben övünmeyi sevmediğim için sadece onlara gülümsemekle yetiniyordum. Aslen Fransalıydık. Ama annemin isteği üzerine benim doğumum New York ‘ ta gerçekleşmiştir. Ben 4 yaşına kadar New York ‘ta yaşadım. Ardından akrabalarımız Londra’da yaşadığı için babamla oraya geri döndük. Okuluma Londrada başladım. Bella ve Olivia ile hep birlikteydik. Bella’ nın güzelliği herkesi etkiliyordu. Aşk konusunda aramızdan en iyisi oydu.

Arkadaşlarımla İlgili

Utangaç biriydim. Ancak çok fazla arkadaşım vardı. Hatta çoğunun ismini bile unutmuştum. Biz arkadaşlarla sohbet ederken Olivia hep ders çalışıyordu. Olivia ile aynı binadaydık. Onu arkadaşlarımla tanıştırıyordum ancak ertesi gün yine yalnız durmayı tercih ediyordu. Onu her zaman sosyalleştirmeye çalışıyordu Bella. Bende elimden geleni yapıyordum. Şimdiki arkadaşlarımın hepsinin güzel bir mesleği var biri şifacı biri profesör hatta dükkân işletenler bile var. Küçükte olsa bir sermayeleri vardı. Mutlulardı beni görseler ne derler diye hep aklımdan geçiriyordum. Onca yıl arkadaşlığımız bir anda bitemezdi sanki. Her gün onlara uzaktan bakıyordum. Sanki varlığımı seziyorlardı. Ancak bu böyle devam edebilirdi. Bu korku hep içimdeydi.

Vampirliğimle İlgili

Soğuk bir akşamdı . Mezun olduktan sonraki geceydi . Odama gizlice girmişti biri. Korkmuştum .Geri çekildim bir an. Ancak korkma ben babanım diyince rahatladım ve uyumaya başladım. Bir an boynumda bir sızı hissettim. Canım yanıyordu. Çığlık atıyordum. Gözümden tonla yaş akmıştı. "Yapma Yapma “ diye bağırıyordum. Sesim kısılmıştı. Çığlıklarım devam ediyordu. Bir an acı dindi. Sanki bir şeyler oluyordu. Dişlerim uzamıştı. Ağzım acıyordu. Her taraf kan olmuştu ve bir anda dönüşüm tamamlanmıştı. Gözlerim kızarmıştı. Duramıyordum. Koştum salona babam beni tuttu ve dışarıya götürdü. Susamıştım bir anda önüme bir tavşan çıktı. Hızlanmıştım hızlandığımda hemen yakalamıştım. Kanını içmiştim rahatlamıştım. Sonra gözlerim eski haline dönmüştü . Hatta bazı zamanlar sararıyordu bile. Babam gülümsüyordu. Beni yatağıma yatırdı. Sabah kalktığımda yemek yiyemiyordum. Aynaya baktığımdada olanlar zaten olmuştu.