Renesmee Angela Cullen

Regina belki de ilk kez bu kadar mutluydu. Hayatı her zaman mükemmel olmuştu ama o ilk kez bunun tadına varıyordu. Gülümsedi. Annesi ona hak ettiği hediyeyi layıkıyla vermişti nihayet. İşareti çok güzeldi. Safir hilalin içi doluydu, şakaklarına çok hoş kıvrımlarla iniyor, kollarına dolanıyor, avuçlarında dolunay şeklini alıyor ve sırtında melek kanatları gibi duruyordu. Ayaklarını üzerini Hint dövmeleri gibi kaplıyor, bacaklarından beline dek dönerek yukarı çıkıyordu. O farklıydı. Güneşe rahatlıkla çıkabiliyor ve yetişkin vampirlerin yapabildiği pek çok şeyi yapabiliyordu. Bu onun için çok önemliydi. Gece Evindeki herkes uyurken o yemyeşil bir çayırda oturmuş sevgilisini bekliyordu.

Güneşin ilk ışıkları teninde dolaşmaya başladı. Sevgilisinin dokunuşlarıydı bunlar. Dövmelerinin üzerinde dolaşıyor, onları usulca öpüyordu. Genç kız ürperdi. Sevgilisi ona fısıldadı, “Nyx seni kutsamış…” Genç kız yavaşça gülümsedi. “Seni özledim.” Diye mırıldandı sevgilisine. Genç adam kahkahalarla gülmeye başladı. Regina bu kahkahaların içinde kayboldu, ipeksi sesin kıvrımlarında dolandı. “Bende seni…” diye cevapladı Regina’yı. Regina ani bir ışıkla sevgilisinin bedenen yanında olduğunu anladı. Ona döndü hızla. Ellerinin genç adamın ipeksi sarı saçlarını arasında gezdirirken, safir renkli gözlerinin içinde kayboldu. Genç adam bağdaş kurdu ve Regina kollarını sevgilisinin boynuna dolayıp, kucağına oturdu. Başını onun göğsüne dayadı. Genç adamın güçlü ve bronz kollarıda hızla onu sardı.
Saatlerce oturdular ve konuştular. Mutluydular birbirlerine delilercesine âşıklardı. Üç yıl oldu ve hala beni seviyor… diye düşünüyordu Regina. İnanamıyordu, bir tanrının, güneş tanrısının ona olan sevgisine. Onu için yazdığı şiirler ve şarkılara, onun için açtırdığı çiçeklere inanamıyordu. Genç adamda aynı durumdaydı.Bu mükemmel yaratığın onun doyumsuz aşkına aşkla, tükenmeyen tutkusuna tutkuyla, cevap verişine inanamıyordu. “Luna” diye fısıldadı genç adam defalarca. “Sole“ diye cevap verdi genç kız adamın fısıltılarına.

Sonsuza dek böyle oturabilirlerdi; birbirlerinin yanında, elleri diğerinin ellerinde ama işleri vardı Apollo’nun, güneşi sarayına geri götürmeliydi ve genç kızın azda olsa uyuması onun için çok önemliydi. Zaten kolları arasında uyumak üzere olan genç kıza baktı uzun uzun. Tanrısal hızıyla 2 saniye bile sürmeden kızı yatağına yatırmıştı. Alnına koyduğu öpücükle, genç kıza iyi uykular ve ikisinin birlikte olduğu rüyalar diledi. Kızın uyuduğundan emin olunca, pencereyi açtı ve gökyüzüne, ait olduğu yere döndü.

Regina kalktığında ne yapacağını bilemedi. Bomboş odaya baktı. Bazen neden tek kalmayı istediğini bilemiyordu. Hayatı boyunca tek başına kalmayı her şeyden çok seven Regina karanlık odaya bakarken ürperdi. Bir çift gözün onu izlediğine yemin edebilirdi. Yatağından hızla kalktı ve ışığı açamak için bir hamle yaptı. Bu sırada bir şeyin ayak seslerini duydu. Işık açıldığında çevrede olağan dışı hiçbir şeyin olmadığıı gördü ama yinede Jace'in yanında olması için Nyx'e dua ediyordu. Duaları boşunaydı, Jace bir görevdeydi ve genç kızı kollarında rahatlatamazdı. Pencerenin yanına gitti ve oradaki mindere bıraktı kendini. Dolunay vardı, Regina dolunay varken geceyi daha çok severdi. Sabahın gelmemesi için dua ederdi ama şimdi tam tersini istiyordu. Sabah olmasını ve sevgilisinin kollarında olmayı diliyordu. İç çekti, hayatı her zaman böyle değildi. Evet, annesinden ayrı büyümüştü ama ne olduğunu, ailesinin kim olduğunu her zaman biliyordu. Daha 11 yaşındayken Nyx'e dua ettiğini hatırlayınca gülmeye başladı. Duasını çok net hatırlıyordu; "Nyx, selam ben Regina, düşünüyordum da madem senden uzaktayım, beni yaynına almak için beni işaretle. Ama seni uyarıyorum, işaretim güzel olmazsa bunu ödersin." Bu duayı bir çok kez aynen bu şekilde etmişti taki deniz kıyısında otururken 14 yaşlarında gözüken Apollo ile tanışana dek...

Apollo o gün gözlerine uygun renkte bir kazak ve siyah pantalon giymişti. Elinde cep telefonuyla yürüyordu ve bir süre sonra Regina'nın yanına oturmuştu. Reginaysa Nyx'e dua etmekle meşgüldü ve Apollo'nun farkına varmamıştı. "Lütfen Nyx bari bu kez yap şunu!" diye fısıldamıştı Regina ve Apollo ona kızmıştı. "Bir tanrıça ile böyle konuşamazsın!" sesi çok sert ve keskindi. Regina hızla ona dönmüştü. Apollo kızın güzelliği karşısında donup kalmışıtı. Siyah uzun saçları ve açık mavi-gri arası gözleri ile Nyx'e ve kendi kardeşi Artemis'e çok benziyordu. "Kiminle nasıl konuşacağıma sen karar veremezsin!" diye bağırmıştı Regina karşısındaki yakışıklı çocuğa. Çocuk çok yakışıklıydı, evet, ama erkekler onun peşinden koşmalıydı. O değil. Çocuğun şaşkınlığı ve büyülenmiş gözleri Regina'yı tatmin etmişti. Vücudu ne kadar genç olursa olsun Apollo'nun gözleri binlerce yılın bilgisini içinde bulunduruyordu, Regina bunu çocuğun gözlerinde yanan ateş yüzünden göremememişti. Kız istendiğini gördüğünde gururlanmıştı ama karşısındakinin kim olduğunu bilseydi, bu kadar yoğun bir isteğin bu çocuğa neler yaptırabileceğini görürdü ve arkasına dönmeden kaçardı. Apollo kalp kırıklıklarıyla ve genç, güzel sevgilileriyle ünlüydü. Regina genç tanrının elinde duran altın oku gördü ve duraksadı. Bu Apollon'du! "Apollo!" diye küçük bir şaşkınlık çığlığı atmıştı Regina. Apollo kafasıyla onaylamıştı kızı. "Ve sende?" diye sormuştu Apollon genç kıza. "Regina Aurora Moon." diye yanıtlamıştı kız. Apollan gülmüştü, mükemmel bir kahkahaydı. İnsanın kıvrımları arasında uzaklara götüren ipeksi bir kahkaha. "Neden bu kadar kendini beğenmiş olduğun anlaşıldı Kraliçe'm. Güzelsin." demişti çocuk sonunda. "Senin için aynısını söyleyemem." diye yanıtlamıştı kız onu, ukala ve küstahça bir tavrı vardı. "Güzel olduğunuz kadar küstahsınızda, Regina." demişti Apollo kırgın bir sesle ve Regina ilk kez içinden gelerek gülmüştü. Apollo bu sesi her zaman duymak istediğine o zaman karar vermişti ve Regina bir çocuğun etrafta olmasının ne kadar keyifli olabileceğini anlamıştı. O zamandan beri beraberlerdi işte ve ne zaman ağlasa veya çok mutlu olsa, korksa ve kendini çok yalnız hissetse Apollo Regina'nın yanında olmuştu.

Regina giyinmek için ayağa kalktı bugün tatildi. Siyah bir kot ve gri bir gömlek giyip Nyx'in tapınağına doğru yürümeye başlamıştı. Okul oldukça eski ve gösterişliydi, yolun yanlarında çok sağlıklı ağaçlar vardı. Birden yavru bir kedinin sesini duydu ve dikkatle dinledi. Kedinin sesini takip ederek onu buldu. Bembeyaz bir İran kedisi gözlerini dikmiş ona bakıyordu. Çok güzel bir kediydi. Kediyi kucağına aldı ve ayışığında onu inceledi. Ayışığının vurduğu tüyleri gümüş gibi parlıyor ve çok açaık mavi parıltılar saçıyordu. "Luna" diye fısıldadı kediye. Kedi one ne olduğunu sorarmış gibi miyavladı. İşte o an kedi sahbini seçmişti. Regina Nyx'e teşekkür ederek tapınağa girdi ve tanrıçasının şunu fısıldadı;
"Nyx teşekkür ederim, benim için kurduğun bu mükemmel hayat için çok teşekkür ederim. Tanrıçam, emin olabilirsin ki hep senin yolunda olacağim ve asla senin yolundan sapmayacağım. Bu arada Luna'nın beni bulmasını sağladığın ve onun beni seçmesini istediğin için teşekkür ederim. Seni gerçekten çok seviyorum."

Regina hızla odasına çıktı Jace ve Apollo'nun beraber yaptıkları gümüş tasmayı Luna'nın boynuna taktı. Tasma gümüştü ve ucunda lapis ve safirlerle süslü bir hilal vardı. Bu tasmayla aynı bir bilekliği vardı Regina'nın. Bu bilekliğide savaşçısı ve sevgilisi beraber yapmıştı. Bilekliği koluna taktı. Pijamalrını giydi, Luna'yı kollarının arasına aldı ve yatağına yattı. Kedi hemen uyumuştu ve Regina'da uykunun huzurlu kollarına bıraktı kendini...