Sokağın bir köşesine sinmiş, öylece oturmuştum. Gözlerimden süzülen yaşlar yanaklarımı yakıyor, ağır ve gıdıklayan yolculuklarına dudaklarımda son veriyorlardı. Ağzımda tuzlu gözyaşlarının tadı, farkında olmadan ısırdığım dilimin acısını katlıyordu. Gözlerimin önünden gitmiyordu o bakışı ve hala kulaklarımda çınlıyordu son sözleri..
''Git artık. Seni sevmiyorum..''
Kalbime, ucu güneşte parlayan bir gümüş hançercesine, fısıldanan bu sözler, onun söylediğini yapmamı sağlamıştı. Koşmuş, sadece koşmuştum. Önüme çıkanlara çarpa çarpa, gözlerimdeki yaşları silerken yanaklarımda oluşan kırmızılıklarla koşmuştum. Nefesim kesilene, ciğerlerim yanana kadar kadar koşmuştum. Ardından, bir duvar dibine yığılmıştım. Gözlerimde kalan son yaşları da akıtmak için öylece gözlerimi kapattım.
Uyandım, gözyaşlarımın ıslattığı yanaklarımda bir gerginliği hissederek, etrafıma bakındım. Hala duvar dibindeydim. Yanımda durmuş, bana afal afal bakan bir kediyi yanıma çağırdım. Gri tüyleri sırtına doğru beyazlaşıyordu. Gözleri koyu bir siyah, ürkek adımlarla gözlerini gözlerimden ayırmadan yaklaştı. Yavaşça uzattığım elimi başına koydum, Hafif hafif okşamaya başladım. Elim bir kafasının üstüne, bir boynuna kayıyor, onu sürekli okşuyordum. Mırıltıları sakinleşmemi sağladı. Ardından ürkekliğini üzerinden atarak kucağıma kıvrıldı. Gözlerini kapattı. Neden bu kedi bana bu kadar tanıdık gelmişti ki şimdi. Anladım..
Hogwarts'ta 3 yılın sonuydu. Balo yarın akşamdı ve bundan tam bir hafta önce Sarah'tan, tüm cesaretimi toplayarak benimle baloya gelmesini istedim. Düşünmeden kabul ettiğinde o kadar mutlu olmuştum ki o gece okuldan gizlice kaçıp Hogsmade'de yaşımı on sekiz göstererek bir bardak ateş viskisi bile içmeyi göze almıştım.
Baloya üç buçuk saat kala uyandım. Başım çatlıyordu. Bir bardak ateşviskisinin mi yoksa aşkın mı beni bu sarhoşluğa sürüklediğini anlamak güçtü. Balo için hazırlanmış takımımı yatağımın üstüne atarak duşa girdim. Sıcak su vcudumu okşuyor, yavaş yavaş rahatlatıyor ve temizliyordu. Acelem olduğunu kendime hatırlatmadan öylece sıcak suyun altında bir saat kadar kaldım.
Ve üç saatin sonunda takım elbisemi giymiş, saçlarımı düzleştirmiş, dişlerimi fırçalamış, gayet şık bir şekilde ortak salona iniyordum. Yüzümde çekici olduğunu düşündüğüm bir gülümseme vardı. Düz siyah takım elbisem yürüdükçe hışırdıyordu. Merdivenler bitti ve ışıkla karşılaştım.. Karışımda tamamen kusursuz, peri masallarınden fırlamış bir prenses duruyor, bana gülümsüyordu. Güzelliğinin etkisinden çıkmak için birkaç dakika merdivenlerde dikilmem gerektikten sonra yanına gidip kolumu uzattım. Koluma girdi ve ağır adımlarla balo salonuna doğru ilerledik.
Çoğu kişi yerini almıştı. Balonun başlamasına on dakikadan az bir süre kalmıştı ve ben heyecandan titriyordum. Gözlerimi ondan alamıyor yanlızca onun yörüngesinde dolaşıyordum.
Sevgili okul müdürümüz balonun başladığını beyan eden kısa bir konuşmadan sonra (aslında hiç bitmeyecek sanmıştık) Danslar başladı. Müzik, dans, eğlence espriler havada uçuşuyor ve beni en çok etkileyen varlık yanımda duruyordu.
Gecenin üçünde mutluluktan sarhoş bir şekilde balo salonundan ayrılıp hogwarts koridorlarında dolaşmaya başladık. İkimiz de gürültüden biraz uzaklaşıp yanlız kalmak istiyorduk. Karanlık bir koridorda, aniden durdu. Birkaç adım ötesinde, durduğunu anladığımda, ben de durdum.
''Bir sorun mu var canım?''''Hayır, Harexis bak.. Sana birşey söylemeliyim.. Ben.. Ben senden hoşlanıyorum. A..''
Bitiremeden dudaklarım dudaklarına deymişti. Öpücüğüme karşılık verdi. Kollarımdaydı işte, muhteşem bir geceydi. Artık benimdi, benim sevgilim.. Küçük, ürkek kapkara gözleriyle, herşeyiyle benimdi. O ne kadar benimse, ben de onundum. Ve uzun dakikalar süren öpüşmemiz sonunda ayrıldık. Mutluluktan gözleri parlıyordu. Bu benim mutluluğumu daha da katlamıştı.
Ortak salona vardığımızda saat dört olmuştu. Ağır adımlarla ilerledik ve kızlar yatakhanesiyle erkekler yatakhanesinin tam ortasında durduk. Parmakları ucuna kalkarak beni bir kez daha öptü. Kısa değil, uzun süre öylece kaldık. Ardından bir ses, gergin, aynı zamanda alaycı bir ses..
''Seni bıraktıktan sonra hemen birini bulmuşsun bakıyorum.''
''Bu seni ilgilendirmez Rob.'' demişti soğuk bir edayla..
Rob dudak büktü. Hiçbirşey söylemeden erkekler yatakhanesine çıktı. Ama merdivenlerden çıkarken omuzlarının sarsıldığını görmüştüm. Ağladığını mı yoksa güldüğünü mü anlayamamıştım. Serah ile ayrılarak yatakhanelerimize çıktık.
Rob benim yatağımın yanındaki yatakta uzanıyordu. Elindeki plastik topu havaya atıp tutuyordu. Yatağıma uzandım, yorucu ama bir o kadar da mutluluk verici günümün yorgunluğunu atmak için gözlerimi kapattım. Daha uyuyamamıştım ki bob konuştu. Sesi neşeliydi.
'' Seni sevdiğini mi sanıyorsun. Hayır dostum o seni değil beni seviyor, sadece beni unutmaya çalıştığı için seninle çıkıyor. Kızların hepsi böyledir ahbap. Tabi önümüzde bir hafta var. Eğer onu yatağa atmak istersen...''
''Sakın bir daha onun hakkında böyle konuşayım deme p.ç kurusu'' Asam elimde gözüm dönmüş biçimde tepesine çökmüştüm. Asamı boynuna dayayıp onu öldürecek kelimeleri aklıma getirdim. Ama bu hiçbir zaman olmadı.
''Buna deymezsin''Asamı tekrar köşede katlı cübbemin üstüne koyarak uykuya daldım..
Bir hafta sonunda aşkımız pekişmiş, güçlenmişti. Dersler bittiği için son haftayı bahçede oturarak, göldeki dev ahtapotu izleyerek geçirmiştik. Çok az konuşmuştuk. Bu doğaldı çünkü ikimiz de konuşmayı pek seven kişiler değildik. Canımızı hiçbirşey sıkamıyordu. Hatta yamızdan geçerken alaylı alaylı gülen Bob bile..
Evlerimize gideceğimiz zaman, tren istasyonunda.. Ona bu yaz için son öpücüğümü vermiştim. Ama yarım kalmıştı. Kendini bilmez, hadsizin teki olan Bob yanımıza gelmiş ve her seferkinden daha sinir bozucu şekilde gülmüştü.
''Defol Bobby'' dedim.. Oysa Sarah'ın yüzünde hüzünlü bir ifade vardı.
''Evet Sarah, zamanı geldi. Seçimini yap. Hadi söyle Serah.. Şu peşinde koşan sümüklü mü yoksa sevdiğin erkek mi.''
Serah beni şaşkınlığa uğratarak tereddüt etmişti. Ardından bana döndü. Herşey çok ani olmuştu.
''Senden hoşlanıyorum, Harexis.. Ama benim kalbim Bob'a ait.. Artık git.. Seni sevmiyorum..''Öylece kalakalmıştım. Başımdan aşağıya kaynar sular dökülmüştü. Hiçbirşey hissetmiyor, hiçbirşey söylemiyordum. Yanlızca arkamı döndüm ve ağır adımlarla kapıya doğru ilerledim. Bir kez bile arkama bakmadım. Serah'ın hıçkırıklarına bir kez bile aldırış etmedim. Yanlızca yürüdüm. Kapıdan çıktım. Ve koşmaya başladım.. Sonunda burda, elimde bir kediyle, yüzümde gözyaşlarımın izleriyle yanlız başıma oturuyorum.. Bunu haketmemiştim...
not: o pembe olanları açık pembe yapmak istedim ama nasıl olduğunu bilmiyorum
Perş. Eyl. 10, 2009 4:43 pm
