4. Sınıflar İlk Ders

Konu: 4. Sınıflar İlk Ders Çarş. Ağus. 12, 2009 12:33 pm

Profesör Adı:Giselle Somerville
Profesör betimleme:Simsiyah uzun saçları kadının beline kadar uzanmaktadır. Yemyeşil gözleri herkesin dikkatini çekmeyi başarır. Uzun boyludur ve oldukça ciddi bir surat ifadesi vardır. Beyaz tenlidir.
Kurgu:Profesör sınıfta öğrencileri beklemektedir. Bütün öğrenciler girdikten sonra kendini tanıtır. O sırada geç kalan bir öğrenciye aşağılayan bakışlar atarak azarlar. Sınıftaki sessizlik sağlandıktan sonra bugün öğrenecekleri büyünün Expelliarmus olduğunu söyler.
*Expelliarmus:Rakibini silahsız bırakan büyü.Ayrıca gelen büyüyü savuşturur.Ve ya yapılan kişiyi silahsız bırakarak geriye sıçratır Ancak büyü kalbe isabet ederse lanetlenen kişi ölür.* kısaca bu tanımı söyler öğrencilere. Ve herkesin sırayla kalkıp deneme yapmasını ister.

Spoiler:

Konu: Geri: 4. Sınıflar İlk Ders Çarş. Ağus. 12, 2009 1:37 pm

Her gün olduğu gibi yine sıradan bir günün içinde kaybolmuştu. İlk dersten çıkmış, göl kenarına giderek bahçede kafa dinlemeye çalışıyordu. Birazdan Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersi başlayacaktı. Bu gerçekten çok yorucu bir dersti. Çoğu kişi o kadının bayağı bir soğuk olduğunu söylüyordu. Söylentilere göre adı Giselle imiş. Rolande kadın hakkında tek bunu biliyordu zaten. Ah, birde muhteşem gözlere sahip olduğunu… Birazdan yatakhaneye uğrayıp, annesinin yolladığı paketi açacaktı. Bunun için içinde oldukça büyük bir merak duygusu belirmişti. Acaba nasıl bir elbise almıştı? Ne renkti? Şekli nasıldı? Kısa yada uzun? Genç cadının kafasında o kadar çok soru işareti belirmişti ki; hangisine cevap bulsa bilmiyordu. Hızla oturduğu yerden kalkarak, etrafa bile bakmadan ilerledi. Kahverengi gözlerini diktiği tek yer ilerlediği uzun yoldu. Hızlı adımlarını sıklaştırarak kısa zamanda yatakhaneye varan genç cadının ilk işi yatağının üstündeki büyük pakete uzanmak olmuştu. Titreyen elleri ile, meraklı bakışlarını pakete doğru yoğunlaştırarak yavaşça açtı. Çeşitli kalplerle süslenmiş paketin içinden çıkan o elbise Rolande’i şaşkına çevirmişti. Kıpkırmızı, hafif dekolteli ve parlıyordu… Üstünde nasıl duracağı konusunda pek bir fikri olmadığından, hemen Ravenclaw cüppesini çıkardı ve elbiseyi muntazam bir şekilde kibarca giydi. Aynanın karşısına geçip kendine baktığında; adeta tanıyamamıştı. Bu Rolande olamazdı. Prenses masallarından fırlamış biri gibi duruyordu. Bütün vücut hatları elbise sayesinde ortaya çıkmış, içinde adeta bir melek gibi sırıtıyordu. Pürüzsüz bacakları ortaya çıkmıştı. Elbisenin boyu hemen hemen diz üstüydü. Yalnız tek bir eksik vardı… Bu eksiği gidermek için gözleri tekrardan açılmış pakete doğru yöneldi. Ayakkabılar… O kadar güzel görüyordu ki… Onlarda tıpkı elbise gibi kıpkırmızı ve parlıyordu. Üzerinde ise değişik beyaz taşlar bulunuyordu. Rolande hemen ayaklarına geçirdi. Yüksek topuklu olduğu için genç cadının boyu fazlasıyla yükselmişti. İçinden ‘ vay canına ben ne oldum böyle ‘ diye geçirdikten sonra hafifçe gülümsedi. Bu hafif gülümseme zaman geçtikçe yerini kahkahaya bırakmıştı. Yatakhanede tek başına kıkırdayan Rolande, bir süre sonra abarttığını fark ederek sustu. Tıpkı hayallerindeki gibi olmuştu. Sébastien o gece onu çok beğenecekti anlaşılan. Derin bir nefes alıp kendine geldikten sonra, kimseye yakalanmadan elbisesini çıkartıp tekrardan cüppesini giydi. Siyah botlarını da ayaklarına geçirdikten sonra elbisesini düzenli bir şekilde pakete tekrar yerleştirip, oradan ayrıldı.

Kalabalık ve eski koridorlarda hiç vakit kaybetmeden ilerledikten sonra, hızla karanlık sanatlara karşı savunma dersliğine vardı. Açık olan kapıyı fark ederek sessiz adımlarla içeri girip en ön sıraya oturdu. Profesör Giselle ise derslikteki masasına oturmuş bekliyordu. Profesör’e anlamlı bakışlar atıp hafifçe gülümsedikten sonra sessizliğini koruyarak diğer öğrencilerinde gelmesini bir süre bekledi. Yavaş yavaş sınıfa doluşan öğrencileri fark eden Profesör yerinden kalkarak kendini tanıtmaya başlamıştı. Bu arada Rolande, arka sırada oturan Sophia’ın kendisine kötü kötü bakmasını hiç tınlamıyordu bile. Bayan Somerveille’i derin bakışlarla süzdüğünde diğer kişilerin hiç yanılmadığını anlaması uzun sürmemişti. Gerçekten bu kadın çok güzeldi. Beline kadar uzanan simsiyah saçları spot ışığının vurmasıyla parıldıyordu. Yemyeşil gözleri ise adeta karşısındakini büyülüyordu. Sanki çok eksikmiş gibi birde upuzundu. Tamamen her şeyiyle kusursuz bir bayandı. Herhalde veela olmalı diye düşünerek kadına odaklanmaya devam etti. O sırada içeri giren bir öğrenci tüm dikkati dağıtmaya yetmişti. Rolande’in süzdüğü melek gibi profesör o sırada çılgına dönerek deli gibi bağırmaya başlamıştı. Şaşkına dönen genç cadı sadece olanları izlemekle yetiniyordu. Uzun bir azarlama faslından sonra sakinleşen Profesör hemen konuya giriş yapmıştı. Expelliarmus’u öğreneceklerdi kadının söylediğine göre. Rolande hep büyüyü merak etmişti zaten. Artık zamanı gelmişti sanırım. Tüm beynini Bayan Somerville’e odaklamıştı. Büyünün kısa bir tanıtımını yaptıktan sonra herkesin denemesini isteyen Profesör’e şaşkınlıkla bakakalmıştı. Nasıl yapacaktı ki? İlk sırada Rolande olduğu için ürkek adımlarla ayağa kalkıp cebinden asasını eline aldı. Derin bir nefes aldı ve Profesör Giselle’in söylediklerini dinledi. “ Sakin olmalısın küçük hanım şimdi sana hayali bir böcürt yaratacağım ve ona bu büyüyü uygulayacaksın. “ diyerek ciddi tavrını korumuştu Giselle. Kadının etrafa yaydığı pozitif düşünceler ile daha da hırslanan genç cadı asasını kendisine saldıran böcürte doğru doğrultarak; yüksek bir ses tonu ile “ Expelliarmus! “ diye bağırdı. O anda asasından çıkan ışık ile gözlerini yummuştu.

Konu: Geri: 4. Sınıflar İlk Ders Çarş. Ağus. 12, 2009 5:55 pm

Claire öğrencilerin tıklım tıklım doldurduğu koridorlardan sıyrılıp birinci kattaki Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersliğinin yolunu tuttu. Aslında heyecanla beklediği tek ders denilebilirdi. Ama derse olan ilgisine rağmen kitabının kapağını bir kez bile kaldırmamıştı. Zaten son zamanlarda olanlar yüzünden derslerden uzaklaşmıştı biraz. Olanlara öfkesi dinmek bilmiyordu bir türlü. Zaten doya doya yaşayabildiği tek duygusu nefreti değil miydi? Sıkıca tutunup, devam etmek için olağanca gücünü ondan almıyor muydu? Ama şimdi bunları düşünmek için doğru zaman değildi. Düşüncelerine burun kıvırıp hızla dersliğe girdi.İçeri girdiğinde gözüne ilk profesör çarpmıştı. Anlaşılan öğrencileri bekliyordu. Güzel kadını şöyle bir süzdükten sonra sınıfta göz gezdirdi. Aptal Rolande sınıftaydı elbette. İnek kız hayatta kaçırmazdı dersleri -koridorda sıkıştırılmadığı sürece-. Claire pis bakışlarını Rolande' ye doğru fırlattıktan sonra arkalarda bir sıraya yerleşti. Tüm öğrenciler yerlerini aldıklarındaysa profesör kendini tanıttı. Tabi geç kalan bir öğrenciyi de azarlamayı ihmal etmemişti. Claire bu azardan gayet hoşnut kaldığını yarım ağız gülerek gösterdi ve dersi anlatmaya başlayan profesöre odaklandı.

" Expelliarmus: Rakibini silahsız bırakan büyü.Ayrıca gelen büyüyü savuşturur.Ve ya yapılan kişiyi silahsız bırakarak geriye sıçratır Ancak büyü kalbe isabet ederse lanetlenen kişi ölür. “

Ve sırayla denemelerini istedi. Rolande ‘ den sonra hemen atladı genç cadı ve tereddütsüz soğukkanlılığı ile çıkardı asasını. Hırsı yüzünü yalayıp asasıyla buluştu. “ Expelliarmus! “ Her zaman asasıyla oynamayı sevmişti genç cadı. Okuldayken Rolande gibi eziklerin sayesinde baya da ilerletmişti yeteneklerini. Büyüsünü yolladıktan sonra usulca Rolande ‘ e yaklaşıp , sadece genç cadının duyabileceği şekilde, en alaycı ses tonuyla fısıldadı. “ Yeterince iyi değilim Rolande. Ama kendimi geliştirmeme yardım ettiğin sürece benim için sorun yok. Ne dersin? Akşam biraz deneme yapar mıyız? Gerçi sorduğumda soru değil, nasılsa ıssız bir köşe de tekrar yakalarım seni. “ dedi ve bilinçli omuz atıp ilerledi biraz. Sophia ‘ ya göz kırpıp tekrar sırasına döndü. Ve herkezin sırayla büyüyü yollamasını sıkılarak izlemeye başladı…

Konu: Geri: 4. Sınıflar İlk Ders Cuma Ağus. 14, 2009 4:05 pm

Buralara nasıl gelmişti böyle? Daha haftalar önce evinde herkes gibi yaşamını sürdürürken şimdi içerisinde her şeyin olabileceği tehlikeli ve büyülü bir okuldaydı. Melanie, halen buna inanmakta zorluk çekiyordu. Minik bir büyücü olma yolunda ilerliyordu. Belki de ileride daha büyüğü olabilirdi. Bu onun derslerdeki başarılarından kaynaklanıyordu. Melanie, yumuşacık esnek ve üstünde hareket edince gıcırdayan, yatağını oldukça özlemişti. Evindeki merdivenler aşağıya ya da yukarı çıkıldığında yön değiştirip, sersemce hareketlerde bulunmuyordu. Burası çok farklıydı. Bu geleceği için çok önemliydi. Melanie, bunları saatlerde düşünürken, sıcaklamıştı. İki eliyle saçlarını topladı. Bileğindeki eski ve rengarenk motifli saatine takılmıştı gözleri. Kenarlarındaki şekilleri nasıl yaptıklarını düşünüyordu. Gözü hafifçe yana kaydı. Birden bire yatağından doğruldu. Derse geç kalıyordu. Hem de Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersi vardı. Melanie, profesörü oldukça merak etmişti ilk dakikadan. Mell, bir profesörün dersine girmeden onunla ilgili hiçbir şey bilmez ve ilgilenmezdi. Profesörün adını bile bilmeyen sersem bir bakış attı saatine. “Derse gireceğim ve bitecek.” Dedi. Halen saatine bakıyordu. Kendisini akıl hastası gibi görüyordu. “Tanrım, bunu neden yapıyorum? Ne zamandan beri cansız nesnelerle konuşmaya başladım ki?” Mell, daha fazla bu saçmalığa tanıklık istemediği için, hemen cübbesini giyindi ve dersliğe doğru yöneldi.

Yolda, kimseyle karşılaşmadan hızlıca hareket etti. Saatine tekrardan baktı. Erken varmıştı dersliğe. Kapıdan içeri girdiğinde profesörün sınıfta olduğunu görünce şaşırmıştı. “Derdi ne bu kadının? Derse daha 10 dakika var.” Melanie’nin ağzından bu sözcükler oldukça kısık seste çıkmıştı. Profesör dahil sınıftaki herhangi bir kişi bile duyamamıştı. Fazla yavaş hareket etmeden, en ön sıraya oturuverdi. Profesör, sandalyesinde oturmuş sınıfa gelen öğrencileri süzüyordu. Mell, profesörü incelemeye başladı. En yakınında oturduğu için, daha fazla detayları da görebilme şansındaydı. İlk olarak, gözüne gözlerinin yeşili çarpmıştı. Melanie’nin gözlerinden daha yeşildi ve parlıyordu. Bu onun en güzel özelliklerinden birisi olmalıydı muhtemelen. Mell, gözlerini arada bir kaçırıp, kenarda duran çöp kutusuna yönlendiriyordu. Bu sayede profesör, onu incelediğini anlamayıp rahatsız olmazdı ve Mell de utanmazdı. Profesörün gözlerinin bir kitaba baktığını gördü ve onu incelemeye devam etti Melanie. Bembeyaz teni simsiyah saçları ona biraz ürkütücü bir hal veriyordu. Yüzü oldukça ciddi olduğundandır muhtemelen.

“Anlaşılan fazla gülümsemedikçe somurtuk ve ürkütücü bir profesör ile beraberiz.” Dedi Mell içinden. Birkaç dakikaya sınıf tamamen dolmuştu. Profesör gözlerini kitabından kaldırarak, sınıfa bir bakış attı. Kitap gözlerini yormuş olmalıydı. Etrafa bakarken oldukça kısık bakışların olduğu bir yeşildi. Profesör, sandalyesini geriye doğru itip, ayağa kalktı sınıfın tam ortasına dikildi. Melanie, boyunun bayağı uzun olmasına şaşırmamıştı. Profesör, herkesin geldiğinden emin olarak kendisini tanıtmaya başladı. Ağzını tam açacakken kapı sesi geldi ve içeriden Gryffiondorlu bir genç girdi. Profesör’ün yemyeşil gözleri sanki alev gibi yanıyordu. Genç, oldukça ürkmüştü. Çocuk, saniyelerce ayakta dikilip, boş bir sıra arıyordu. Melanie, sesini kısık tutarak ona dokundu. “Heyy, yanıma gel burası boş.” Dedi. Onunla oturmayı pek istemiyordu fakat profesörün bir de bundan dolayı sinirlenmesine dayanamazdı. Profesör, gözlerini açıp kapadı. Sanki burada olmaktan memnun değilmişçesine bir ifade vardı yüzünde. Boğazını temizleyerek, kendisini tanıttı. Profesör Somerville, ellerini karın hizasında birleştirerek, bugün işleyecekleri dersi anlatmaya başladı. Bugün ki yapacakları büyünün adını söylediğinde Mell, dikkatini daha çok vermeye başlamıştı derse. Çünkü bu ismi daha önce hiç duymamıştı.

“Expelliarmus” Profesör, büyünün ne işe yaradığını oldukça detaylı ve ayrıntılı bir şekilde anlatmıştı. Herkesin anlayacağından emin olmak istermişçesine bakışları vardı. Melanie, anlatımı dikkatlice dinlediğinden anlattıklarından doğu beyninde bir köşeyi kapmış, uygulama esnasına kadar orada öylece kalacaktı. “Silahsız bırakan büyü. Kalbe sabit edilirse büyü yapılan kişi ölür.” Melanie, unutmamak için bir de sesli bir şekilde söylemişti ne işe yaradığını. Fakat bunu kimsenin duyacağını düşünmüyordu. Sadece profesörün kulağına Mell’in fısıltıların gittiğini düşünerek, ona bir bakış attı. Profesör ellerini belinde birleştirerek herkesin sırayla yapmasını istedi. Melanie, sadece sakin olması gerektiğini söylemişti kendisine. 2 kişiden sonra sıra ona gelmişti. Asasını çıkarıp, iki eliyle sıkıca tuttu ve büyünün uygulanması gereken yere doğru sabitledi. Gözlerini sıkıca kapattı ve büyülü sözcüğü söyledi. “Expelliarmus” Asasından çıkan kıvılcımlar, gözlerini kör etmişti sanki.

Konu: Geri: 4. Sınıflar İlk Ders Cuma Ağus. 14, 2009 8:47 pm

"Güneş teşekkür ederim sana. Bir kez daha gülümsediğin için. Hep böyle devam et gülümsemeye. Batmak için çok erken."
Sabahın köründe kalkmıştı her zamanki gibi. Her şey zor geliyordu ona. Şimdi de giyinmesi, saçlarını yapması, geciktirdiği ödevleri profesörlere dağıtması ve Ksks Dersi'ne gitmesi gerekiyordu. "Keşke hasta olsam." diye geçirdi içinden. İşi çok olduğundan hep üşengeç hissiyle savaşırdı. Nefret ediyordu bu saçma huylarından. Hemen işini bitirmek için hızlıca giyindi ve kapıya yöneldi.

Birçok koridordan ve birçok merdivenden indikten sonra nihayet ödev işlerinide bitimişti. "Hay aksi!" Ksks kitabını unutmuştu yatakhanede. Hızlıca geldiği merdivenlerden tekrar çıktı. Koridorları tekrar dolaştı. Sonunda yatakhanesine geldiğinde nefes nefese kalmıştı. Ksks kitabını kaptığı gibi odadan çıktı ve koşarak Ksks Dersliğine doğru gitmeye başladı.

Dakikliğini yitirmemişti neyseki. Tam bir dakika kala dersliğin önündeydi. Hızlıca içeri girdi. Bir Hufflepuff'lunun yanına izinsizce oturdu. Sonrada," Kusura bakma başka yer yoktu. Oturmamda sakınca var mıydı?" dedi. Kız hayır anlamında başını salladı. Bu kız tanımadığı nadir Hufflepuff öğrencilerindedi. Beline kadar uzanan kızıl,kıvırcık saçları vardı. Tam görememişti ama gördüğü kadarıyla yeşil gözleri ve hafif bozuk dişleri vardı. Oturduğu için yine belli olmayan ama kısa olduğunu düşündüğü bir boyu vardı. Hafif kiloluydu ama çok güzel bir kızdı. Erkek arkadaşı kesinlikle olmalı diye düşünmeden edemedi. O sırada profesör ders başlamıştı. O çok dikkat çeken yeşil gözleri şimdi biraz daha açık gözüküyordu. Profesör onlara Expelliarmus büyüsünü öğretti. Bu büyü düşmanı silahsız bırakırdı. Asasını sıkıca kavradı ve,"Expelliarmus." dedi. Asasından çıkan ışığı görünce gözleri büyümüştü.

Konu: Geri: 4. Sınıflar İlk Ders Cuma Ağus. 14, 2009 11:40 pm

Karanlık Sanatlara Karşı Savunma..
Bahçeye inmiş etrafını seyrediyordu. Biraz önce çıktığı dersi güzel geçmişti. Yüzünde umutlu bir ifadeyle sırtını yaşlı bir ağaca dayayıp etrafı seyretmeye koyuldu. Bir çok öğrenci vardı,fakat hiçbirini seçemiyordu Hilary. Hepside gülüyordu. Nedense Hilary o anda öğrencilerin içini okumayı istedi. Böyle bir şey olamazdı tabii ki. Acaba kehanet profesöründen bir kaç taktik alabilir miydi? Peh,saçma. Yüzüne alaylı bir gülümseme yayıldı ve anlamsız bir melodi mırıldanmaya başladı. * Na,na,nan,na,na,naa * Böyle,hangi şarkıdan alıntı olduğu belli olmayan,belli belirsiz bir melodi işte.. Yanına birisinin gelmesini ne çok isterdi o anda. Birisiyle konuşmak istiyordu. Uzun zamandır pek fazla arkadaşıyla görüşememiş,sadece düşünmekle yetinmişti. Hogwarts Hilary'i değiştirmişti. Son yaşanan olaylar,küçük detaylar bile aklını karıştırmaya yetmişti. Ne olduğunu,ne bittiğini kendiside anlayamamıştı zaten.

O sırada kendisi gibi dördüncü sınıf kızların bir profesör ve bir dersten bahsettiğini duydu Hilary.
'' K.S.K.S var bugün. Profesör Giselle'yi tanıyor musun? ''
'' Onu tanımayan var mı? Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersinede bayılırım. Geç kalmadan gitsek iyi olacak. ''

Demek ki K.S.K.S vardı bugün. '' unutmuşum '' diye geçirdi aklından Hilary ve hızlı adımlarla K.S.K.S dersliğine doğru yöneldi. İçeriye girdiğinde bir kaç kişinin gelmiş olduğunu gördü. '' umarım geç kalmamışımdır '' diye geçirdi aklından bu seferde ve Rolande'yi gördü. Ona gülümsedikten sonra ortalarda bir sıraya oturdu. Kısa süre sonra bir kaç öğrenci daha girdi içeriye ve Profesör Giselle kendini tanıtmaya başladı. Bu kadının adını daha önce duymuştu Hilary. Söylenildiği gibi çok güzel bir kadındı. Uzun siyah saçları vardı ve yemyeşil gözleri. Tamamiyle kusursuz bir kadındı profesör..
Evet,bugün Expelliarmus büyüsünü öğrenecekti tüm sınıf. Kütüphanede yaptığı araştırmalara göre Expelliarmus büyüsü rakibini silahsız bırakmaya yarardı. Bu büyü kalbe gelince ise,büyü yapılan kişi ölüyordu. O sırada Hilary'nin gözü Claire'ye kaydı. O kızdan nefret ediyordu. Yasak Koridor'da yaşadıkları o olaydan sonra.. O olayı hatırlamak bile istemiyordu. Gözlerini sıkıca kapadı ve açtıktan sonra bir kaç öğrencinin büyü denemesini yapmış olduğunu gördü. Şimdi sıra kendisindeydi. Sınıf sessiz ve sakindi. Diğer sınıflardan bambaşka bir yerdi burası. Ürkek adımlarla sırasından kalkıp Profesör Giselle'nin yanına geldi Hilary ve önünde bir böcürtün belirdiğini gördü. Asasını çıkardı ve böcürte yönelterek '' Expelliarmus! '' Asasından çıkan ışık gözlerini bir kaç kere kırpmasına sebep olmuştu. Belli etmemeye çalışarak sınıfa göz attı ve tekrar çekingen bir tavırla sırasına oturdu. Sırasına geçerken '' umarım beğenirler '' diye dua ediyordu..

Konu: Geri: 4. Sınıflar İlk Ders C.tesi Ağus. 15, 2009 4:52 pm

Duvarlara sürünerek ilerliyordu. Gözlerinden akan nefret göz yaşlarını saklamaya çalışıyor, ama her defasında yenilerek onların süzülmesine göz yumuyordu. Yavaş adımlarını ilerletirken ağlamaktan kızarmış gözleri kapanmak üzereydi. Arada bulanık gördüğü yol gidip geliyordu adeta. Burnundan kanlar akıyor, eliyle hafiften burnunu tutarak temizlemeye çalışıyordu. Karanlık üzerine, üzerine geliyor, ondan kurtulmaya çalışıyor; düştüğü kuyudan çıkmak istiyordu. Ne yapmıştı o öyle? Katil mi olmuştu. Öğrencilerin ölümüne sebep olacaktı. Bu onun ilk göreviydi… Ve başarıyla yerine getirmek zorundaydı. Ne yapacaktı şimdi? Onları kendi elleriyle ölüme götürecekti resmen. Evet bunu yapmalıydı. Niye kasıyordu ki kendini? Zaten kötü biriydi. Üç-beş Gryffindorlu ezik temizlense fena mı olurdu? Sürünerek dersliğe girdi. Gerçekten geçireceği en zor derslerden biri olacaktı. Zaten karanlık sanatlara karşı savunma dersinden nefret ediyordu. Bakışlarını profesörden saklayarak burnunu kapatarak sakladı ve arka sıraya geçti her zaman ki gibi. Başını sıraya dayayarak gözlerini yumdu ve akan göz yaşlarını hırçınca sildi ve sakin olmaya çalıştı. Sınıf ortamı gayet sessizdi. Gayet sessiz ortam sürürlüğün korurken, o sırada Bayan Somerville’in bağırışları Sophia’ı ürkütmüş; hemen o anın refleksi ile kafasını kaldırıp neler olduğuna bakmıştı. Bir öğrenci geç kalmış, ve Profesör ona bas, bas bağırıyordu. Bu kadar bağırmasına anlam veremeyen Sophia gözlerini ondan ayırarak tekrardan kafasını sıraya yasladı ve kulaklarını tıkadı. Zaten bir süre sonra susmuştu. Sınıftaki sessizlik tam anlamıyla sağlandıktan sonra konularının Expalliarmus olduğunu öğrenen öğrencilerin bir kısmı daha da odaklanmıştı. Örneğin ön sıralarda oturan Rolande gibi inekler… Konuda Sophia’ın pek ilgisini çekmemişti zaten. En sevdiği kısmı ise kalbe isabet edip öldürmesiydi. Aslında bu iyi bir fikir olabilirdi. Bundan sonra büyüyü yaparken karşısındakini kalbine isabet ettirmeye özen gösterecekti. Hızla kanayan burnu durmuştu. Kızarmış gözlerindeki yaşlar kurmuş, gen büyücünün suratı adeta kıpkırmızıydı. İlk defa kendini bu kadar bitkin hissediyordu. Profesör’ün konuşması bittikten sonra hemen Rolande sümsüğü parmağını kaldırmış denemesini yapmıştı. O sırada Rolande’in yanına yaklaşana Claire’in kıza bir şeyler fısıldadığını görerek içini çekti ve sinsice sırıttı. Büyü sırası kendisine geldiğinde yavaşça yerinden kalkıp tahtaya doğru yürüdü. Kızarmış gözlerini sınıftan saklayarak, başını öne eğdi ve asasını çıkardı. Karşısında kendisine saldırmaya çalışan böcürtün o meymeletsiz yüzünü gördükçe deliren Sophia o anın aşıladığı sinir duygusu ile; asasını ona doğru doğrultarak yüksek bir ses tonuyla bağırdı. “ Expelliarmus! “ Asasından çıkan ışıklar tüm sınıfı kaplamış, Sophia’ın gözlerini yummasına sebep olmuştu.

Konu: Geri: 4. Sınıflar İlk Ders C.tesi Ağus. 15, 2009 10:13 pm

Artık iple çektiğim ders başlmak üzereydi Ravenclaw ortak salonunda oturmuş zaman’ın geçmesini bekliyordum ama oda sanki geçmemek için çaba harcıyor gibiydi etrafıma bakındım okul bitmek üzereydi sonunda o zorlu maraton geçti diyordum kendi kendime ve şampiyon olacaktık bundan emindim en yakın takipçimiz ile aramızda 150 puan fark vardı ve ne yaparlarsa yapsınlar kapanmayacak gibiydi birden içimi mutluluk kapladı o sırada çantamdan Ksks kitabını alıp göz gezdirmeye başladım çok yararlı büyüler vardı ve bende hepsini öğrenmek istiyordum o sırada vaktin nasıl geçtiğini anlamamıştım ders saati yaklaşıyordu hemen toparlanıp 1. kata giden koridorlara daldım hızlı bir şekilde dersliği arıyordum heyecandan birkaç blok geçmiştim tekrar dönüp sonunda dersliği buldum içeri girdiğimde bütün öğrenciler yerlerini almışlardı bende kendime uygun bir yer bulup asamı çıkardım Profesörün dediğine göre ‘’Expelliarmus’’ yani bir çeşit silahsızlandırma büyüsü yapacaktık bu büyü eğer kalbi bulursa öldürebiliyordu da yani bir bakıma tehlikeli bir büyü idi etrafıma bakındım ben ve sophia hariç hiç kimse büyüye odaklanma sorunu yaşamamıştı birden kendimi aptal gibi hissetmiştim bu büyüyü tapmak o kadar zordu ki birden korktum yapamayacağım diye ama sonra etraftaki sesleri duyunca kendimdeki cesareti toplayıp asamı sıkıca kavramıştım aklımdan büyülü sözleri geçiriyordum sonunda asamı havaya doğru kaldırıp böğürdüm : ‘’ Expelliarmus ‘’ asamdan çıkan yoğun beyaz ışık gözlerimi kamaştırmaya yetmişti birden kör olduğumu sandım ..

Konu: Geri: 4. Sınıflar İlk Ders Cuma Ağus. 21, 2009 3:13 pm

Rolande Addié: Büyün tam anlamıyla işe yarıyor. Karşındakini silahsız bırakıyorsun ve Profesör'ün gözüne giriyorsun.
Claire Trisha Whisper: İlk başta odaklanmakta biraz güçlük çeksende seninde büyün işe yarıyor ve karşındaki silahsız kalıyor. Sende Rolande gibi iltifatlar alıyorsun.
Mélanie L. Black: Aklın başka yerde gibi... Tam odaklanmışken karşındaki aklını karıştırıyor ve yaptığın büyü seni takla attırarak sınıfın diğer köşesine uçuruyor. Sınıftan yükselen gülme seslerini Profesör susturarak sana inancını kaybetmemeni söylüyor.
Sophia Rose Dvorksa: Seninde büyün ters işliyor fakat; tam sen düşecekken kontrolü eline alıyorsun ve kendini kurtarıp karşındakini silahsız bırakıyorsun.
Ella Hilary Bagterlayer: Büyün işe yaramıyor küçük cadı üzgünüm...

Spoiler:

Konu: Geri: 4. Sınıflar İlk Ders C.tesi Ağus. 22, 2009 12:05 am

Asasından çıkan ışıklar genç cadının gözlerini kamaştırırken, o sırada tüm sınıf şaşkın bakışlarla kalmıştı. Bir anda yaptığı büyü işe yarayarak karşısındakini silahsız bırakmış, Ravenclaw’lı arkadaşlarının alkışlarını toplamıştı. Yüzüne mutlu bir gülümseme yayılmıştı o anda. Hafifçe eğilerek arkadaşlarına havalı bir selamlama gösterisi yaptı ve o sırada Profesör’ün tebrik edip, iltifatlarını duymak onu sevindirmişti. Sessizce yerine oturup bekledi. Diğer arkadaşları da yapmaya başlamıştı. Kiminin büyüsü Rolande’in olduğu gibi tutuyor; kiminin ise tutmuyor ters tepiyordu. Sınıfta takla atanlara çoğu kişi kahkahalar eşliğinde gülüyor, Profesör ise bunları susturmaya çalışıyordu. Sophia tahtaya çıkınca genç cadının gözleri ona odaklanmıştı. Doğrusu onun yapacağı büyüyü merak ediyordu. İlk önce onun büyüsünün geri tepmesi genç cadıyı sevindirse de sonradan yırtmasına gıcık olmuştu. Neler oluyordu Rolande’e? Artık bencil mi olmaya başlamıştı yoksa? Bu bencil düşünceleri hemen aklından silerek derse odaklanmaya çalıştı. Claire’in de kendisi gibi büyüde başarılı olması gerçekten sinirini bozmuştu. Birde yetmezmiş gibi yanına gelip sinir bozucu ses tonuyla fısıldamıştı. Rolande ona sadece ağzının ucuyla mırıldanarak cevap verdi. “ Pis cadı hemen yanımdan kaybol. “ Gözlerini ona dikerek, kaşlarını çattı ve ona ciddi bir şekilde baktı. Bakışlarının ardında ne mutluluk nede hafif bir tebessüm vardı. Çok sert ve ürkütücü bakmıştı ilk defa. Issız bir köşede tekrar yakalamak… Ne demek istiyordu bu kız? Aklı sıra Rolande’i korkutmaya çalışıyordu işte. Arkasını dönerek ona alaylı bir ses tonu ile, “ Çok korkuyorum Claire baksana ellerim tir, tir titriyor ne olur beni bir daha sıkıştırma. “ Diyerek kıkırdadı. Daha sonra tekrardan önüne döndü ve Claire’in sadece bir aptal olduğunu düşünerek kendini avutmaya çalıştı. Onun sinsi bakışlarından ve kendini beğenmiş tavırlarından hiç hoşlaşmıyordu zaten. Rolande de ara sıra hatta çoğu zaman çıkarcı olabilirdi ama hiçbir zaman Claire kadar kötü biri olmamıştı. O sırada tahtaya çıkan arkadaşı Hilary’in büyüyü yapmasıyla birlikte genç cadı arkadaşının başarılı olması için dualar ediyordu. Ellerini birbirine bağlamış, içinden ‘ Hadi Hilary yapabilirsin. ‘ diye geçirirken ; asadan fışkıran ışıkla birlikte genç cadı gözlerini kapadı. Tekrar açtığında arkadaşının başarısız olduğunu görüp somurtarak ona baktı ve “ Bence çok iyiydin. ” Diye fısıldayarak ona sıcak bir gülümseme belirtti. Hilary’e destek çıkmaya çalıştıktan sonra birkaç kişinin daha denemesini izleyerek eğlendiler. Profesör Giselle hiçte konuşulduğu gibi kötü biri değildi genç cadıya göre. Hele birde üstüne ödev vermeyince sevinç çığlıkları yükselmeye başlamıştı ki; profesörün sert bakışları belirince tekrar delirmemesi için sustular. Rolande sevincini sadece içinde yaşayarak gülümsedi ve eşyalarını toplayıp sınıftan ayrıldı

Konu: Geri: 4. Sınıflar İlk Ders C.tesi Ağus. 22, 2009 11:50 am

Mükemmel olmasa da, gayet başarılıydı büyüsü genç cadının. Profesörün olumlu tepkisine yarım ağız gülümseyerek cevap verdi ve aptal Rolande’ nin cılız sataşmalarına hiç kulak asmadan , sağlam bir omuz atarak duygularını koy verdi. Ardından salaş adımlarla tahtayı rahatça görebileceği bir yere kurulup diğerlerini izlemeye koyuldu. Hill’ in başarısız büyüsünü görünce pis pis sırıtmayı ihmal etmemişti. Ama Sophia’ nın geri tepen büyüsüne bir hayli şaşırsa da, çabuk toparlanmasına sevinmişti.

Herkes sırayla tahtaya çıkıp büyüsünü yaptıktan sonra profesör dersin bittiğini bildirmiş ve çıkabileceklerini söylemişti. Ödev verilmemesi de cabasıydı. Claire yavaş yavaş toparladı eşyalarını. Sınıfın çoğunluğuyla birlikte dersliği terk etti. Ama yan gözle Rolande’ yi süzüyor ve noeli sabırsızlıkla beklediğini ilk defa fark ediyordu. Ama Oliver ve Cris’ in asla izin vermeyeceği sataşmaları anımsayıp dudak büktü bu işe. “ Bak işte bu güzel olabilir. “ Aklına birden gelen bir fikir, tüm noeli kurtarabilir ve bu eziğe tatilde de katlanmasını sağlayabilirdi. Sophia’ yı davet edecekti. Ne de olsa genç cadı Cris’ ten hoşlanıyordu ve bu Claire için mükemmel bir fırsattı. Gözleriyle Sophia’ yı aradı. Bulduğunda usulca yanına ilerleyip konuşmaya başladı. “ Neşeni yerine getirebilecek bir teklifim var Sophia. Noel de bize gelmeye ne dersin? Aptal Rolande’ de gelecekmiş. Düşünsene? Güzel bir tatil olabilir. “ dedi ve pis pis sırıttı. Sophia’ nın cevabının olumlu olmasını istiyordu. İştahla genç cadıyı süzdü ve konuşmaya başladığında pür dikkat kulak kesildi…

Konu: Geri: 4. Sınıflar İlk Ders Paz Ağus. 23, 2009 12:08 pm

Bir anda ters tepen büyüsünün kendisine doğru odaklanmasıyla şaşıran Sophia, hiç vakit kaybetmeden asasını tekrardan doğrultup kontrolü eline almıştı. İçinden ‘ Oh bir an başaramayacağım sandım. ‘ diyerek geçirdi ve o sırada Slytherin’li öğrencilerin alkışladığını fark etti. Nede olsa Slytherin’li birinin sınıfın önünde rezil olması onların gururunu incitebilirdi. Sophia onlara havalı bir bakış atıp göz kırptı ve Profesör’ün tebriklerini aldıktan sonra yerine geçti. Bu gerçekten güzel bir duyguydu. İlk başta biraz rezil olsa da durumu sonradan toparlamak aslında; göründüğü kadar kolay olmamıştı. Asada kontrolü bir kez kaybedince onu tekrardan sağlamak gerçekten güç bir durumdu. Sophia daha önceden abisi tarafından bu konuda eğitildiği için, dikkatini toplaması beyinin fazla yormamıştı. Zaten şu aptal sınıfta da o sırada aklını karıştıran tek kişi Sébastien idi. Neler oluyordu Sophia’a böyle? Yeşil gözlerini sürekli onun üzerinde gezdiriyor, hep ondan bir şey bekliyordu… Onun Rolande ile olduğunu bile, bile yangına körükle ilerliyor; içindeki bu tutkudan vazgeçemiyordu. Büyüye de sırf ona baktığı için odaklanamamıştı zaten. Arkadaşı Claire’in de kendisi gibi başarılı olması onu sevindirmişti. Nede olsa o da bir Slytherin idi ve onun gururu kendi gururlarıydı. Rolande’in bilmiş tavırlarına ise aldırmamaya çalışıyor, bu ders ona sataşmamak için kendini zorluyordu. O sırada tahtaya kalkan Hufflepuff’lı kızın sınıfta taklalar atarak sınıfın diğer köşesine uçmasına; Sophia sesli bir kahkaha patlatarak karşılık verdi. Her ne kadar onun kötü bakışlarına maruz kalsa da onu takmayarak gülmeye devam eden Sophia, kendinin ne kadar gıcık biri olabileceğini de sergilemiş oluyordu böylece. Profesör Giselle tabi hemen iyilik meleğine bürünerek, kızı yatıştırmaya çalışmış; onun da çalışıp yapabileceğini söylemişti. Sophia havalı, havalı sırıtarak “ Aklı bir karış havada ne olacak. “ diye mırıldandı. Daha sonra kalkan Gyrffindor’lu kızın dikkatini dağıtmak için ıslık çaldı. Bayan Somerville’in ona ters, ters bakması sayesinde ciddileşerek kızın büyüyü yapmasını bekledi. Maalesef onun büyüsü hiçbir işe yaramamıştı. Üzüntülü bir şekilde sırasına ilerleyen Hilary’e kaşlarıyla hareket yaparak sırıttı ve saçlarıyla oynamaya başladı. Ders gerçekten onun için eğlenceli geçmeye başlamıştı. Birkaç kişinin daha denemesiyle böyle dalga geçtik den sonra sınıfta tek başarılı olan isim üçü olmuştu. Sınıfta ilk üçe girmek gerçekten büyük başarıydı, hemen abisinin yanına gidip bu mutlu haberi vermeliydi. Böylece onun daha fazla gözüne girip, yalakalık yapabilirdi. Profesör’ün dersi bitirmesi üzerine en arka sırasından kalkıp kitaplarını topladı ve hızla öğrencilerin arasına karıştı. O anda yanına usulca ilerleyen Claire’in kendisine bir şeyler söylediğini fark ederek onu dinledi. “ Ah tatlım bu süper bir haber, beni davet etmene gerçekten çok sevindim. Çok eğleneceğiz. Memnuniyetle gelirim. “ diyerek sinsice sırıttı ve o günü şimdiden hayal etmeye başlayarak koridorlarda ilerlemeye devam etti.

Konu: Geri: 4. Sınıflar İlk Ders Paz Ağus. 23, 2009 8:51 pm

Ders bitmiştir.