YATAKHANE
Lauren bu sabah biraz erken kalktı. Çünkü yatakhanedeki kızların konuşmalarından ve güneş ışığından rahatsız olmuştu. Yatağını topladı ve cüppesini giydi. Saçlarını da topladıktan sonra kahvaltıya hazırdı. Sonra ablasını düşündü.
"Acaba şu anda ne yapıyordur?"
Diye düşündü. Ve çınlayan bir kahkahayla gerçek dünyaya döndü. Kızlar yakışıklı çocukları ve profesörleri çekiştiriyorlardı.
"Sabah sabahta olur mu bu?"
Diye söylenerek kahvaltı etmeye gitti. Çünkü karnındaki guruldamalar bütün okulu inleten türdendi.
DERSLİĞE GİDİŞ
Lauren bu derse geç kalacaktı. Bundan emindi. Çünkü ormanları çok severdi Lauren. Ve onu buraya getirerek büyük bir hata yapmışlardı. Önceden tanıştığı kızlarla karşılaştı. Ve onlarla beraber yola çıktı. Ancak kızlardan biri ormanlarda çok korktuğunu söyleyip hızlı adımlarla ilerleyince diğeri de peşine takıldı. Ve Lauren yalnız kalmıştı. Aslında buna seviniyordu. Çünkü bu kızlar çok konuşkanlardı. Sürekli şikayet ediyorlar ve sürekli tartışıyorlardı. Lauren bunlardan yakınırken ablasına aynı şeyleri çektirdiği aklına geldi. Ve o çınlayan kahkahasını atıp
"Sen başkalarına manâ buluyorsun Lauren ama aynısını sen yapıyorsun."
Dedi kendi kendine. Sonra ormanın tadını çıkarmaya karar verdi. Yavaş adımlarla dersliğe ilerlemeye başladı. Önce geç kalırsa profesörün kızabileceğini hatırladı. Ama sonra umursamadı. Çünkü daha arkadan gelen öğrenci grupları vardı. Lauren derin nefes aldı ve yürümeye devam etti. Ağaçlara ve gökyüzüne bakarak ilerliyordu. Ve e sonunda olan oldu. Bir dal parçasına takılıp düştü. Offlayarak kalkmaya çalıştı. Ama bacağında çok büyük bir acı hissetti. Bacağına baktığında görünürde birşey yoktu. Ama çok büyük bir çürük oluşacaktı. Bundan emindi.
"Kahretsin!"
Diyerek ayağa kalktı ve yürümeye devam etti. Hafif topallıyordu. Ama etrafa çaktırmamak için yavaş yürümeye başladı. Dersliği görebiliyordu. Burası ormanın derinliklerinde olmasına karşın dışarıdan sadece bir kulübeye benziyordu. Lauren çok daha gösterişli birşey beklerken bunun karşısında hayalkırıklığına uğramıştı. Ve topallayarak ta olsa dersliğe gelmişti. Kapıyı açıp içeriye girdi. Birkaç kişinin içeride olduğunu gördü. Başka gelen olmamıştı.
"Birde geç kalmaktan korkuyordun Lauren."
Dedi kendi kendine ve ortalarda bir yere yerleşti. Kısa-sıkıcı olduğu için Lauren'e göre uzun- bir süre sonra diğer öğrenciler de tamamlandı. Ardından profesör geldi. Bu profesör biraz sevimli gibiydi. Lauren profesörde herhangi bir asabiyet te görmemişti. Bu derste sıkılacağından emindi. Belki de sıkılmadı. Bunu zaman gösterecekti.
"Merhaba çocuklar,ben görüldüğü gibi bu sene sizin Sihirli Yaratıkların Bakımı Profesörünüz Josephine Ethel Lchemisst.Bana Profösör Joseph veya Profesör Lchemisst diye seslenebilirsiniz"
Lauren bu profesörün sesini de biraz yumuşak buldu.
"Belki de severim bu profesörü."
Diye düşündü yine. Sonra bacağının ağrısı şiddetlenmeye başladı. Ama ses çıkartmadan profesörü dinlemeye devam etti.
"Size 4 kural söyleyeceğim bu kuralları asla çiğnemelisin.Ve asla şu sözü içinizden geçirmeyin 'Kurallar çiğnenmek içindir' "
Lauren o şeytani yüz ifadesiyle profesöre bakmaya başladı. Onun için kural yoktu. Asla kuralları sevmezdi ve -Kurallar çiğnenmek içindir!- zaten onun felsefesiydi. Kendine güveni sonsuz olan Lauren bu profesör ile çok eğleneceklerini düşünerek onu hiç ilgilendirmeyen o saçma kuralları dinlemeye başladı.
● Derste asa gerekli olmadıkça kullanılmayacak
● Derste şımaranlar hak ettiği cezaya kalacaktır.
● Sözümden çıkılmayacak
● Ödevler yerinde ve zamanında getirilecek
Lauren onun gibi düşünen kişiler olduğunun farkındaydı. Sınıftaki bazı çocukalarda da o şeytani gülümese vardı. Bu okulu gittikçe daha çok sevmeye başlıyordu Lauren. Ve birden profesör asasıyla birşeyler yapmaya başlamıştı. Lauren de dahil olmak üzere bütün sınıf şaşkın bir şekilde profesöre bakıyorlardı. Az önce uyuklayanlar bile. Ve birden önlerinde parşömen ve tüy kalemler oluştu. Lauren parşömeni incelemeye başladı. Üstünde;
Ad/Soyad
Bina
Bu ders hakkındaki düşünceleriniz
Yazıyordu. Lauren tüy kalemini eline alıp yazmaya başladı
Lauren Dominic
1. sınıf Slytherin öğrencisi
SYB dersi aslında benim için pek ilgi çekici değil. Çünkü sihirli yaratıklarla uğraşmak konusunda ciddi şüphelerim var. Ve bu yüzden seveceğimden emin değilim.
Yazdıktan sonra parşömeni profesörün masasına bırakıp yerine oturdu. Herkes yazıp bıraktıktan sonra profesör birşeyler söyledi. Ama Lauren dinlemediği için anlayamamıştı. Ve yavaşça derslikten çıktı. Bir an önce Hogwarts Şifacısına görünmesi gerekiyordu.
Cuma Tem. 31, 2009 7:49 pm
