Dördüncü Sınıflar / 1. Ders

Konu: Dördüncü Sınıflar / 1. Ders Cuma Tem. 31, 2009 9:20 am

Konu: Aşk iksiri yapacaksınız.
Betimleme: Profesör sınıfta geziyor ve bir yandan da konuyu anlatıyor. İksiri nasıl yapacağınız size kalmış durumda. Dönemin ilk dersi, hava güneşli. Cam kenarında oturan öğrenciler zindan olsa bile sıcağı hissediyor. Zindan en sıcak yerlerden biri hatta.

Konu: Geri: Dördüncü Sınıflar / 1. Ders C.tesi Ağus. 01, 2009 12:04 am

Sabaha kadar uyumadan, Samantha ile sohbet etmişti. Geceden kalan yorgunluğun üzerinde ağırlaşmasıyla birlikte gözleri arada bir isteksizce kapanıyordu. Açık kumral saçları birbirine karışmıştı. Üzerindeki pijamaları onu bu soğuk gecede, sıcacık tutmaya yetmemişti. Bu yüzden gece boyunca yatağına uzanırken üstüne örttüğü battaniyesiyle idare eden ikili ; dedikodu yapmaktan usanmamıştı. Gecenin başından beri Profesör William’ ın kız kardeşi Sophia’ ı çekiştirip durmuşlardı. Derslerde onun kötü bakışlarına mahzur kaldığını her fırsatta dile getiren genç cadı , dedikoduya kendini kaptırmışken güneş tim pırıltısıyla doğmaya başlamıştı. Sabaha doğru sızan Samantha’ ın komik tipine durmadan gülen Rolande , bir türlü kendini durduramıyordu adeta. İçinden ‘ bu kızın uyanacağı yok. ‘ diye geçirdikten sonra narin elleriyle Samantha’ ın vücudunu sarstı. “ Uykucu güzeli kalk sabah olmuş bulunmakta. “ diyerek gülmeye devam eden Rolande , arkadaşının bu komik durumunu hiç unutmayacaktı. Samantha’ ın kalkıp kendini öne çıkarmaya çalışmasıyla birlikte onu dinliyormuş gibi yapıp, kafa sallayan Rolande ; o sırada saçlarını taramakla meşguldü.

Üzerine Ravenclaw cüppesini geçirdikten sonra arkadaşıyla birlikte iksir zindanlarına doğru alan genç cadı bugün kendini daha bir olgun hissediyordu. Zindanlara yaklaştıkça ağırlaşan koku , Rolande’ in midesini bulandırmıştı. Burnunu tıkayarak Samantha’ a baktı ve “ Hey burası iğrenç kokuyor, hala alışamadım sanırım. “ dedi ve muzipçe gülümsedi. Emin adımlar ile ilerlerken, kenar köşeye saklanmış Hufflepuff öğrencilerini görür görmez; Samantha’ ı dürterek onları işaret etti. Ardından ikisi de onlara çaktırmadan kıs kıs güldüler ve sonunda iksir zindanlarına girdiler. Profesör Agnessa , zindanda öğrencilerini beklerken sakin tavrını koruyordu. Samantha ile Rolande hemen ilk sıraya geçip oturdular. Hiçbir zaman en önü kaptırmayan ikili açıkça bir Ravenclaw olduklarını belli ediyorlardı. Yavaş yavaş içeri dolan öğrencilere aldırmadan , Samantha’ a doğru eğildi ve fısıldadı. “ Burası çok karanlık, hep içimi karartmıştır. “ Daha sonra Profesör’ ün kalkıp kısa bir tanıtım konuşmasıyla derse başlaması bir olmuştu. Bugün ki konularının aşk iksiri olması , genç cadının birazda olsa sinirini bozmuştu. Son günlerde aşk iksiri sayesinde başına gelmeyen kalmamıştı zaten. Loş ışığın aydınlattığı zindanda yavaşça gezinen Profesör’ ü dinlemeye odaklanmış öğrenciler arada notlarını da alıyorlardı. Cam kenarından gelen sıcak esinti , zindanı daha çekilmez hale getiriyordu adeta. Sonbahar’ a girmelerine rağmen yazdan kalma güneşli hava Rolande’ i bunaltmıştı. Profesör Agnessa’ ın öğrencileri aşk iksiri yapımına başlamalarını söylediğinde, Rolande hemen kazanının önüne geçti ve derin bir nefes aldı. “ İşte başlıyoruz… “ diye söylendikten sonra dudaklarında beliren tebessüme engel olamamıştı. Rolande, iksirin en önemli malzemesi olan sarmaşık ağacı yumurtasını eline aldıktan sonra , o iğrenç kokuyu burnunun derinliklerine kadar hissetmişti. Tiksinerek kazana fırlattığı sarmaşık ağacı yumurtasının kokusundan hiç hoşlanmamıştı. “ İğrenç kokuyor. “ diyerek güldükten sonra kazanı karıştırmaya başlayan Rolande bu iksiri nasıl yapacağı konusunda en ufak bir bilgisi bile yoktu. Kütüphanede aşk iksiri yapılışını araştırmadığı için bu konuda çuvallayan genç cadı elinden geleni yapmaya çalışıyordu. Kazanı karıştırmaya devam ederken arka sıradaki acemiden gelen *bom* sesiyle tüm sınıf kahkahaya boğulmuştu. Rolande bile kendini tutamayıp gülmeye başlamıştı …

“ Bu gerçekten komikti. “ diyerek gülen Rolande, Profesör’ ün yüzünde ki ciddi ifadeyi gördüğü anda susmuştu. Eliyle ağzını kapatarak öksürüyormuş gibi yapıp olaydan sıyrılmaya çalışan genç cadı , iksir konusunda afalladığını kabul ediyordu. Zindanın loş ışığına uyum sağlayan gözleri, kapanmak üzereydi. Salık bıraktığı saçları sırtına doğru dalgalı bir ima ile iniyordu. Son olarak kazanını karıştırmaya devam ederken, göz ucuyla Samantha’ ın kazanına bakıp, “ Nasıl gidiyor, benimkini sorarsan hiçbir fikrim yok. “ diyerek nazikçe gülümsedi.

Konu: Geri: Dördüncü Sınıflar / 1. Ders C.tesi Ağus. 01, 2009 1:50 am

Claire bu senenin ilk iksir dersine girmek için iksir zindanının yolunu tuttu. Hava çok sıcaktı ve muhtamelen Hogwatrs'ın en sıcak dersliği iksirinkiydi. Derse giren profesör ise aynı zaman da Slytherin'in bina sorumlusu olan Agnessa Bronislova'ydı .Hiç karıştırmamıştı ders kitabını Claire.Yapacakları iksir hakkında en ufak bir fikri bile yoktu.

Dersliğe girdiğinde Rolande'yi görünce yüzünü ekşitti. Bu kızı hiç sevmiyordu.Hiç konuşmadığı kuzeni Sebastién'in biricik sevgilisiydi bu kız. Kendini beğenmiş,çok bilmiş bir şeydi ve Claire tiksintisini gizlemeden Rolande'ye dik dik bakarak derslikteki yerini aldı.

Ders başlıyordu.Tarihin en aptal iksirini hazırlayacaklardı " aşk iksiri ". Duygularla arası hiç iyi olmayan Claire için bu iksiri hazırlamak zaman kaybıydı ama mecburiyetten yapacaktı.İksirin adını duymuştu daha önce .İçen kişinin hedef kişiye karşı hayranlık ve takıntı duymasını sağlıyordu. Yani sahte aşk iksiri de denilebilirdi. Çok iyi bir not alamayacağına kesin gözüyle baktığı iksiri hazırlamak için kolları sıvadı. Claire kitabı kurcalayarak gerekli malzemeleri kazana boca etti. Profesör kazanların arasında dolaşıyor ve öğrencilere talimatlar veriyordu. Claire iksirin olmazsa olmaz malzemesi sarımsak ağacı yumurtasını da kazana eklemişti. Sanırım her şey tamamdı. Claire hazırladığı iksiri kuşkuyla süzdü. Çok mükemmel bir sonuç beklemiyordu ama burnuna gelen koku tüm bedeninin ürpermesini sağlamıştı. İksiri düşünmeyi bırakıp tüm vücudunu cezbeden kokuyu yavaşça içine çekti. Annesinin kokusuydu bu... Ve nedenini anlamasa da kan kokusu geliyordu burnuna. İmkansız derecede güzeldi bu his..." İmkansız. " dedi Claire kendi kendine.Bu iksirin aptal bri etkisi olmalıydı.Silkelenip iksirden uzaklaştı ve çaktırmadan etrafı süzdü. Herkes kazanlara gömülmüş malzemelerle boğuşuyordu. Claire kimsenin görmediğinden emin olmuştu artık. İçi rahatlamış bir şekilde iksirine kötü kötü baktı. Bu iksiri hiç sevmemişti. Claire kontrolü dışında gelişen olayları hiçbir zaman sevmemişti zaten. Ve aşk kontrol edilmesi imkansız olan bir histi. Annesinin yaptığı en büyük hatayı düşündü. Körü körüne aşık olmuştu Claire' ın babasına ve sonunu da getiren bu olmuştu. Annesiyle tek farkı buydu. Duygularını ustaca gizlemeyi her zaman başarmış olan Claire için aşk; gereksizdi. Asla aynı hatayı yapmayacaktı.

Düşüncelerine burun kıvırdı ve iksirine diktiği gözlerine yavaşça profesöre çevirdi. Hala kazanların arasında dolaşan profesörün kendisinin olduğu bölüme gelmesini bekliyordu. İksiri için yapacağı yorumu dinleyecek -büyük ihtimal iksiri için iğneli bir kaç laf işitecek- ve dersin bitmesini beklemeye başlayacaktı...

Konu: Geri: Dördüncü Sınıflar / 1. Ders C.tesi Ağus. 01, 2009 2:24 pm

“ Seni sersem şey, al sana. “
“ Bırak beni, bırak lütfen. “

Yasak koridorun en karanlık köşesinde, Gryffindor birinci sınıf öğrencisini yakasından tutmuş hırpalıyordu Sophia. Çocuk ise artık ona engel olamıyor kendini serbest bırakıyordu. Ona tokat yapıştırırken, Sophia’ ın yüzündeki masum ifade alevleniyor yerini şeytani bir gülümseme kaplıyordu. “ Bana bak seni küçük velet bu olanları bir kişiye bile anlatırsan seni doğduğuna pişman ederim. Anladın mı beni? “ diyerek gözlerini pörtletti çocuğa. Minik Gryffindorlu’ un yakasından tutmuş duvara yaslayarak , ona kötü bakışları ile tehditlerini savuran Sophia kısa zamanda çocuktan cevabını almıştı. “ Söz veriyorum söylemeyeceğim bırak beni lütfen.. “ diyerek gözleri dolan çocuğa karşı en ufak bile acıma duygusu beslemeyen Sophia ellerini yumuşattıktan sonra çocuğu serbest bıraktı. Bıraktığı anda tüm hızıyla kaçan çocuğun arkasından sadece kahkaha atmakla eğlenmişti. Şimdi ise İksir dersine girecekti. En sevdiği ders olan İksir’ e yetişmek için adımlarını hızlandıran Sophia oldukça mutlu görünüyordu. En azından bu dersin kendi binasının sorumlusu olmadı onu rahatlatmıştı. Zindanın o ağır kokusunu ciğerlerine doldurmayalı bayağı bir zaman olmuştu. Kısa zamanda zindana giren Sophia derslikte bekleyen Profesör Agnessa’ a selam verdikten sonra arkalardan bir yere geçti hemen. Zindanın ağır kokusu her yere işlemiş, bazı öğrenciler kokudan burunlarını tıkıyordu. Aksine bu koku Sophia’ ı etkilememişti. Kokudan bunalanları izledikçe çaktırmanda gülen Sophia, onları acı çekerken görmekte zevk aldığı açıkça belliydi. Yeşil gözlerini yine her zaman ki gibi hedef adlığı Rolande’ dikerek onu izlemeye başladı. Onu da yasak koridorda veya başka bir yerde kıstıracağı günü sabırsızlıkla bekliyordu doğrusu. Kötü hayallerini kurmaya başlamışken, tüm dikkati Profesör Agnessa’ ın konuşmaya başlamasıyla birden dağıldı. Kadının verdiği talimat üzerine kazanın önüne geçen Sophia önünde duran malzemelere şefkatle baktı. Sarmaşık ağacı yumurtasına eline aldığı anda yere düşürmesi bir olmuştu. “ Arghh lanet olsun . “ diyerek mırıldanan Sophia hemen yerden aldığı gibi kazana attı o tiksinç maddeyi. O sırada ön sıralardan gelen patlama sesiyle , kahkahalara boğulan sınıfa nedense Sophia eşlik etme gereği duymamıştı.

Onların o ezik gülme krizlerine katılmayı kendine yakıştırmadığı için sadece kazanını karıştıran Sophia, içinden ‘ şu sümsüklerden kurtulacağım günü bekliyorum ‘ diye geçiriyordu. Çaktırmadan Profesör Agnessa’ a bakıp gülümsedi. Onun Hogwarts da ki görevini ağabeyi William sayesinde biliyordu. Profesör Geonna’ a yardım etmek için ağabeyi ile Agnessa’ ın görevlendirildiğini açıkça biliyordu. Fakat; her şeye rağmen henüz bu konu hakkında Agnessa ile hiç konuşmamıştı.
Hogwarts’ ın karanlık günlere yaklaştığını görebiliyordu. Fokurdayan kazanını karıştırmaya devam ederken yüzünde oluşan şeytani gülümsemeyi dudaklarının arasına saklayarak, sessizliğini korumaya devam etti.

Konu: Geri: Dördüncü Sınıflar / 1. Ders C.tesi Ağus. 01, 2009 2:30 pm

Cris aşk iksiri olayından sonra hiçbir fikri olmadan iksir dersi’nin yolunu tutmuştu zindanlara indiğinde sıcak olan hava daha da çok boğucu olmuştu burası bazılarına ürkütücü gelirdi ama Cris için bu konu çok komikti özellikle yeşil ışıklar ona kahkaha atmasına sebep oluyordu neşeli bir şekilde iksir zindanına doğru gidiyordu dışarıya gelen seslere göre sınıfta birkaç kişi olması lazımdı.İksir 1. sınıftan beri Cris’in kabuslarına giriyordu hiçbir zaman bu derste başarılı olmamıştı bunları düşünürken sınıfa girdi sınıfta 3 kişi vardı Rolande hiç konuşmadığım kuzenim ve Sam.Profesör tahtaya aşk iksiri yazmıştı içinden bütün lanetleri sayıyordu bu iksir yüzünden başına gelmeyen kalmamıştı Ness’i bile öpmüştü buna inanmamakta hala zorluk çekiyordu bunları kafasından atıp kuzenin yanına doğru gitti.’’Kuzen nasılsın otura bilir miyim??..Teşekkürler..’’ Cris onun cevap vermesini beklemeden yanına oturmuştu çok pişkindi ona baktı iksiriyle uğraşıyordu bu iksirden hoşlanmadığı belliydi ona fark ettirmeden çantasın da ki malzemeleri sıraya serdi kazanın altını yaktıktan sonra iksir kitabından aşk iksiri’nin yapılışı bölümünü açmıştı oraya hızlıca göz geçirdikten sonra yapımına başlamak için ellerini sıyırdı ve güç dolu bir sesle ’’Hazırım’’dedi kendi kendine sonra kazanına malzemeleri atmaya başlamıştı pıtır kurtları,ağaç yumurtası vs. Kitaba göre malzemeleri 10 kez sağ tara doğru karıştırın diyordu ve katılaştıktan sonra ateşi kısabilirdiniz ama Cris’in 20 kez çevirmesine rağmen iksiri hala cıvıktı güzel bir şekilde lanet okuduktan sonra profesörün azarını işitmek için kendini hazırlamıştı.O sırada rolande’ye baktı çok iyi gidiyordu gülümsedi o olmazsa sonları ne olurdu acaba Ravenclaw’a çok değerli puanlar kazandırmıştı .Tekrar gülümsedi ve etrafına boş boş bakındı o sırada *bom* diye bir ses geldi ve yerinden sıçramasına neden olmuştu etrafına bakındığında 1.sınıflardan bir çocuğun kazanını patladığını anladı herkes gülüyordu oda kahkaha atmaya başladı..

Konu: Geri: Dördüncü Sınıflar / 1. Ders C.tesi Ağus. 01, 2009 6:32 pm

Rolande'nin sesi hayal meyal kulaklarına gelirken, Samantha hala uyanık olup olmadığını anlamaya çalıştı. O kadar çok yorulmuşlardı ki bu gece... Gerçi Rolande'yle dertleşmek ona her zaman iyi gelirdi, ama şu anda resmen pili tükenmişti. Son bir saattir onun bütün söylediklerine, 'Hı hı,', 'Tabii,', 'Haklısın,' gibi saçma sapan cevaplar verip durmuştu. Kafasını nereye dayadıysa artık yanağını biraz sürttü oraya, etrafa görmeyen gözlerle bakmaya çalıştı. Sonra Rolande'nin kıkırdadığını duydu. 'Uykucu güzeli kalk sabah olmuş bulunmakta.' Sabah mı? Sabah olmuş olamazdı. Bütün duyuları bunu reddeden Samantha son bir kez, emin olmak için bir gözünü hafifçe araladı ve taze gün ışığı hemen gözünü aldı. Gözlerini ovalayarak kendine gelirken, 'Zaman ne kadar çabuk geçmiş!' dedi en yakın arkadaşına. O sırada saçlarını taramakta olan kız sadece kıkırdamakla yetindi.

Hiç sevemediği cüppelerden birini aceleyle üstüne geçiren ve çabucak saçlarını toplayan Samantha, Rolande'ye ortak salonda yetişti ve birlikte girişe doğru yürümeye başladılar. Büyük salonun yanından geçerlerken, şaka yollu 'Sen hiç yemek yemez misin?' diye sordu Rolande'ye. Ufak tefek kız sanki sadece havadan ve sudan besleniyordu. Oburun teki olan Samantha'yla uyuşmadıkları tek nokta buydu galiba. Zindanlara geldiklerinde kokudan şikayetçi olan Rolande'ye, 'Ben pek rahatsızlık duymadım. Bu, yaratıcılığın kendine özgü kokusu bence.' diye cevap verdi ciddiyetle. Kız onun bu ciddiyetine şaşırmış görünüyordu, Sam, konu derslere geldiğinde hiç ciddi olmazdı çünkü. Ama zaten Sam de iksir dersinden bahsetmiyordu. Kendi başına yeni bir şeyler yaratmaktan keyif alırdı. Saçma bulduğu talimatları takip etmekten değil.

Sınıfa girdiklerinde, profesörün de orda olduğunu gördüler ve çabucak ön sıralardan birini kaptılar. Onlar kazanlarını ve gerekli olabilecek malzemeleri çıkarırken diğer öğrenciler de yavaş yavaş sınıfa dolmaya başladı. Sonunda herkes geldiğinde profesör, zindanın içinde bir aşağı bir yukarı dolaşarak o günün konusunu anlatmaya başladı: aşk iksirleri. Bunu duyunca Sam göz ucuyla Rolande'ye baktı, başına istemediği bir iş açılmıştı bir aşk iksiri yüzünden. Anlaşılan o da bunu hatırlamıştı ki, sinirli görünüyordu. İksiri kendileri hazırlayacağını duyunca çok sevindi - en azından talimatlar olmayacaktı.

Profesör konuşmasını bitirince hemen işe koyuldular. Samantha, önce ona doğru gelebilecek malzemeleri bulmak için bir dakikalığına gözlerini kapattı ve önündeki malzemeleri tek tek elden geçirdi. Sonra köşedeki musluğa giderek kazanını, ağzından beş parmak aşağıya kadar temiz suyla doldurdu, masasına döndü ve kazanın içine iki damla nar şurubu damlattı. Daha sonra asasıyla ateş yaktı ve kazanı üstüne yerleştirdi. Kazandaki karışımı kaynamaya bırakıp, ne işe yarayacağını bilmediği papatya köklerini doğramaya başladı. Eşit boyda doğramaya gayret ediyordu, bir şey yanlış giderse de hazırladığı sıvı zehire dönüşürse diye ödü kopuyordu. Gerçi ne biliyordu ki, belki gerçekten zehir hazırlıyordu. Yüzünü buruşturdu. Rolande'nin kazanından garip bir patlama gelince hafifçe gülümsedi, ama bir yorumda bulunmadı.

'Nasıl gidiyor, benimkini sorarsan hiçbir fikrim yok.' demişti Rolande bir süre sonra hafifçe Sam'in kazanına doğru eğilerek. O sırada içine kendi saçından bir tutam atmış olduğu (belki insanları kendine hayran bırakmakta işe yarardı) iksiri yavaş yavaş saatin ters yönünde karıştıran Samantha, 'Bilmiyorum, tatlım,' dedi, yüzünün önüne gelen saçını sabırsızca geriye iterek. 'Bazen büyük amcamı keşke daha çok ziyaret etseymişim diye düşünüyorum.' Bu konularda gerçek bir uzmandı amcası. Kız saatine bir göz attı. On dakika geçmişti karıştırmaya başladığından bu yana. Garip bir şekilde, soluk bir sarı rengine bürünmüş olan iksirine bir tutam tarçın attı. Şimdi renk soluk bir turuncu rengine dönmüştü. 'Harika,' diye yüzünü buruşturan Samantha, bu sefer de saat yönünde beş dakika karıştırmaya başladı. İksirin rengi biraz parlaklaşmaya başlamıştı.

'Tanrım, eğer bunu içen biri olursa ve o kişi zehirlenirse, lütfen beni bağışla,' dedi alçak, ıslık gibi bir sesle. Beş dakikası dolmak üzereydi. Son kez karıştırmadan önce cebinden bir paket çıkardı. Bu, Bertie Botts'un binbir çeşit fasülye şekerlemesiydi. 'Denemekten zarar çıkmaz,' diye ümit ederek omuz silken Samantha, içinden en sevdiği şekerlemeyi çıkararak (böğürtlen) kazana attı ve bir kez daha karıştırdı. Şimdi iksiri, açık ama parlak bir leylak rengine dönmüştü. Ateşi söndürdü ve eserine baktı. Nasıl bir şey olmuştu acaba? Olumsuz düşüncelerine rağmen yaptığı eserden gurur duyuyor ve bu derste iyi bir not almayı umut ediyordu.

Konu: Geri: Dördüncü Sınıflar / 1. Ders Paz Ağus. 02, 2009 1:43 pm

`´ Bakalım programda ne var? `´
`´ İksir olmalı. `´
`´ Gerçekten mi? Ah! Sevindim, demekte sakınca görmüyorum. Agnessa’yı seviyorum. `´

Yüzüne son derece samimi bir gülümseme yerleştirdi, narin eller hızla çalışmaya başlamıştı. Sabahtan toplanmış saçlar, temiz bir cüppe ve artık sarıldığı kitaplarıyla, örnek öğrenci portresi çiziyordu, genç bayan. Yanındaki arkadaşı da en az onun kadar istekli görünüyordu. Bunun profesörle alakası olmadığını kim söyleyebilirdi ki? İksir… Bu ders Rochelle için her zaman bir anlam ifade etmişti. Yetenekli olduğu rahatlıkla söylenebilir, hareketlerinden belli olan istek onu bu alanda uzmanlaştırabilirdi. O da bunu isterdi, gerçekten bir şeyler bulmak, malzemeleri araştırıp, bulmak, hangisini nereye, ne için koyacağını bilmek ve ortaya büyüleyici bir sıvı çıkarmak. Düşüncesi bile Rolle’u etkilemeye yeterdi. Örnek öğrenci, hızlı adımlarla Zindanların yolunu tuttu. Gideceği mesafe kısa olsa da, bir an önce onu bekleyen bilgilerle buluşmayı istiyordu. Gözlerindeki bilgi ışığı görülmeyecek gibi değildi. Aslında son derece umursamaz olan bu kızın, böyle bir hâlde dolaşması pekte normal bir şey değildi. Ama ders İksir olunca, işler değişiyordu, yani Rochelle için. Onu tanıyanlar, zayıf noktası için, İksir diyebilirdi. O da itiraz etmezdi, çünkü içinde doymayacakmış gibi duran bir açlık vardı ki, bu açlık o parlak sıvılarla avutulabilirdi. Zindanlara varınca, birkaç dakika önceki gibi, heyecanla gülümsedi.

Aşk İksiri… Büyümenin verdiği bir güvendi bu herhâlde. Kitaplarda okuduğu, etkisinin neler yaptırdığını bildiği bu sıvıyı yapacak olmak, doyumsuzluğunu bastıracak kadar güçlüydü. Gerekli malzemeleri olmadığı için, daha önce teoride bildiği bu iksiri yapmayı hiç düşünmemişti. Böyle bir düşüncesi bile olmamıştı hatta, şimdi ise sanki yıllardır bunu bekliyormuş gibi parlıyordu gözleri. Ya da sanki bu işi yapmak için doğmuş gibi… Genç bayan, Zindanlar’ı kaplamış sıralar arasında yürüyor, yaşının ve saf güzelliğinin verdiği endam ile henüz kendi kişiliğini bulamamış erkek öğrencileri etkiliyordu. Aynı, Profesör Axél’in onu etkilemiş olması gibi. Onu düşünmek içinde, ders için duyduğu heyecana benzer bir etki yapıyordu. Kalp atışları kısmen hızlanıyor, dersteki bakışları gözlerini kapattığında onu karşılıyordu. Bunları düşünmemelisin, Rochelle. İksire odaklan. Haklıydı, her zaman olduğu gibi. Ve bu sefer onu dinleyecek, bir Ravenclaw öğrencisinin davranışlarını kendine kopyalayacaktı. Yapacağı iksir, herkesinkinden güzel olmalıydı. En doğrusunu o yapmalıydı! Duyduğu açlığın bir getirisi olarak, ondan iyi kimse olmamalıydı. Göster kendini, kızım.

İhtiyaç duyduğu her şey önündeydi. Orta büyüklükte bir kazan ve sarmaşık ağacı yumurtası! Kazan yarıya kadar suyla doluydu, sarmaşık ağacı yumurtalarını da ezip, suyunu çıkarmıştı. Bütün ve sadece suyu. Ayrıca hissetmek gerekti, Rochelle bunu da biliyordu. Eğer hissedersen, olacağına inanırsan, yapamayacağın şey olmazdı. “ Çok güzel kokuyor. “ Malzemeler ne olursa olsun, ortaya çıkan iksir hep güzel bir renkte olurdu. Aynı burada da olduğu gibi. Hem gerçekten güzel kokuyordu. Bunun hakkında birkaç şey biliyordu, mesela herkese farklı bir kokuda olurdu. Çünkü herkesin iksiri vermek istediği kişi farklıydı. Kazanın içinde su kaynamaya başlıyordu, fokurdamalar hâlinde yükselen iri baloncuklardan, bu dersin daha doğrusu iksirin sonuna geldiğini anlamak mümkündü. Fazla karıştırmasına da gerek kalmamıştı; çünkü içerideki malzeme oldukça azdı. Kitaplarda okuduğu renge ulaşınca iksir, örnek öğrenci, umursamaz kız küçük bir tebessüm yerleştirdi yüzüne. “ Sanırım, oldu. “ Artık yapması gereken tek şey beklemekti. Dersin bitmesini, diğer öğrencilerin kıvamı tutturmasını. Bu süre içersinde, yanında bulunan küçük bir iksir şişesine sıvıdan doldurdu. Olduğuna inandığı iksiri gibi içereceği tamamen sırdı.

Konu: Geri: Dördüncü Sınıflar / 1. Ders Salı Ağus. 04, 2009 8:15 am

Yatağımda öylece duruyordum. Ne kadar zamandır öyle olduğumu bilmiyordum ama kalkacak gücüm yoktu. Kendimi buraya ait değilmiş gibi hissetmeme sebep olan düşünceleri kafamdan atmak istiyorum ve en önemlisi iksir dersine girecek olduğumdan yataktan kalkmaya alışmak istiyorum. Sabahları derse girerken her zaman uyuyacak gibi olduğumdan bu durum çok garip gelmiyor. Sonraları dersliğe girdiğim anda yok olduğunu bildiğim bu his pes etmem gerektiğini unutturuyor. Şifacı olmak istiyorum ve iksir dersine ihtiyacım olduğunu sanıyorum. İksir yapmayı da seviyorum. Arkadaşlarımın en çok ilgilendiği ders olarak iksiri örnek vermesini anlamıyorum ama. Benim en sevdiğim ders her zaman karanlık sanatlara karşı savunma olmuştur. Karanlık bir büyücü olacağımdan diğerlerinin hakkımdaki görüşlerini bilmek iyi olacaktı çünkü. Dersliğe girdiğimde yanan kazan dikkatimi çekti. Korkularım vardı. Korkularım iksiri nasıl yapmam gerektiğini bilmememdendi. Kitapta ayrıntılı şekilde anlatıldığını fark ettiğimde yüzümde gevrek bir gülümseme vardı. Mutluydum. Artık iksiri yapabileceğimden emindim. Çok çabuk fikir değiştiren biriyim. Girdiğim her ortamda düşüncelerim değişebilir.

" Aşk iksiri.. Kimseyi aşık etmek istemediğimden ilginç bir deneyim olacak. Bir saat sürem var. Karıştırıyorum. "

Konuşarak yaptığım her işten zevk alıyorum. Konuştuğum için bu iksirin de doğru yapıldığına eminim. Dersin çok çabuk geçtiğini düşünüyorum ama bu pek de umrumda olmuyor. Yaz geldi. Çıkıp dilediğimce gezebilirim bahçede. Dilediğimde eğlenebilirim. Belki de biraz kitap okurum göl kenarında. Ah hayaller, siz olmasanız ne yapardım ben? Kendime gülüyorum aslında. Her zaman yaptığım gibi kendimi çok kolay bir şekilde kaptırdığım hayallere şaşırmıyorum. Rahat bir gündü ve rahat bir şekilde iksirimden küçük bir şişe alıyorum. Dersin bitimiyle sınıfı terk ediyorum.

Konu: Geri: Dördüncü Sınıflar / 1. Ders Ptsi Ağus. 24, 2009 12:10 am

Ders bitmiştir.